105791

W procesie HPAL koncentrat rudy niklu jest roztwarzany w kwasie siarkowym, strącany i suszony, tworząc mieszaninę siarczków niklu i żelaza, tzw."kamień niklowy”. Następnie nikiel jest ługowany amoniakiem pod ciśnieniem. Proces HPAL przyczynił się głównie do znacznego rozwoju produkcji niklu w Australii.

Amoniak jest również używany do wytwarzania cyjanków, stosowanych do ekstrakcji złota, głównie w Rumunii, gdzie w związku z tym wystąpiło silne zanieczyszczenie rzek.

Chłodnictwo

Zużycie amoniaku w chłodnictwie wynosi ok. 2 min t/r. Amoniak jako czynnik chłodniczy cliarakteryzuje się wysoką sprawnością energetyczną. Dzięki charakterystycznemu zapachowi już w małych stężeniacli, wszelkie nieszczelności są łatwo wykrywalne. Amoniak jest stosunkowo tani, nie koroduje i jest niewrażliwy na zanieczyszczenia. Jednakże jest łatwopalny i trujący. Przed 50 laty amoniak stanowił główny czynnik chłodniczy, jednak był stopniowo zastępowany chlorofluorowęglowodorami, które jednakże powodują niszczenie okołoziemskiej warstwy ozonowej i wywołują efekt cieplarniany. W 1994 roku na międzynarodowej konferencji w Montrealu postanowiono ograniczyć stosowanie związków CFC i HCFC Amoniak nie powoduje uszkodzenia warstwy ozonowej, ani nie wywołuje efektu cieplarnianego. Jednak ze względów bezpieczeństwa, dąży się do ograniczenia stosowania amoniaku tylko do dużych przemysłowych urządzeń chłodniczych. W chłodnictwie pośrednim urządzenie amoniakalne chłodzi solankę, która krąży w układzie chłodniczym. W tym systemie urządzenie amoniakalne stanowi 10-20 % objętości całego systemu chłodniczego.

Amoniak stosowany jest jako składnik masy celulozowej w przemyśle papierniczym a także w oczyszczalniach ścieków oraz do usuwania SO i NO z gazów kominowych w zakładach energetycznych i innych.

Wzrost zapotrzebowania na amoniak w świecie pokrywa się w przybliżeniu ze wzrostem PKB. W rolnictwie ocenia się wzrost zapotrzebowania na amoniak na 2 %/r, a poza rolnictwem na 4 %/r.

W szeregu zastosowań amoniaku produktem pośrednim jest kwas azotowy. Ze względu na właściwości utleniające i korozyjne, produkt ten nie jest na ogół przewożony na większe odległości, a jego produkcja jest skoncentrowana blisko użytkowników - gł. w Europie, krajach b. ZSRR, w USA i Kanadzie. Natomiast najszybciej rozwijającymi się regionami są: Ameryka Łacińska, Azja i Oceania.

Wytwórnie kwasu azotowego są przeważnie stare - mają po 20-30 lat. Wprawdzie były one stopniowo modernizowane, ale pomimo tego występują w nich trudności związane z emisją