Właściwości clcktrofizjologicznc mięśni gładkich
1. Potencjał błonowy jest często niestabilny, waha się od -35mV do -65mV.
2. Potencjał czynnościowy osiąga różną wartość, dochodzi do +15mV lub nie osiąga pozio mu zerowego.
3. W niektórych mięśniach występuje samoistna depolaryzacja i komórki które cechują się tym, określamy jako aktualne miocyty rozrusznikowe.
4. W niektórych mięśniach zmiana elektryczności z tych miejsc może szerzyć się nawet na odlegle komórki, przy czym jest to proces zachodzący z dekremenlem (proces pobudzenia będzie słabi w miarę oddalania się i potencjał czynnościowy nie musi dotrzeć do wszystkich komórek). Rolę aktualnych miocytów rozrusznikowych spełniają naprzemiennie różne komórki.
5. Są mięśnie gładkie jednostkowe - niepołączone ze sobą , wielojednostkowe -połączone, oraz pośrednie.
6. Proces samoistnej podprogowej depolaryzacji ma w, niektórych mięśniach, charakter rytmiczny - jest to podstawowy rytm elektryczny - BER. Czasem na szczycie fali BER mogą pojawiać się potencjały czynnościowe - w takiej sytuacji BER określamy jako oscylator napięcia mięśniowego
Rodzaje mięśni gładkich (wielojednostkowe, jednostkowe)
Mięśnie wielojednostkowe są słabo ze sobą połączone, są tam żylakowatości i norad renalina wpływa na stan napięcia. Nie wykazują one automatyzmu, pobudzenie nie musi się przenosić Aminy katecholowe docierające z krwią mogą być wychwytywane przez dużą liczbę żylakowatości i wtedy nie ma działania
Mięśnie gładkie trzewne (jednostkowe) są połączone ze sobą i pobudzenie 1 części daje pobudzenie całej warstwy Są one bardziej wrażliwe na działanie amin katecholowych niż mięśnie wielojednostkowe.