Węzeł przedsionkowo komorowy
Węzeł len posiada 3 strefy:
• I strefa - przedsionkowo-węzlowa, która jest złączem (łączy węzeł z mięśniem przedsionków) - komórki tej strefy (przypominające komórki P) nie mają możliwości do sanropobudzenia; potencjał elektryczny narasta powoli i ma małą amplitudę, występuje możliwość sumowania potencjału. Może zachodzić przewodzenie z dekrementem (przypomina mięśnie trzewne) Współczynnik bezpieczeństwa przewodzenia (stosunek aktualnie działającego czynnika depolaryzującego do bodźca progowego) wynosi 1 -2 do 1 -5 (gdy w pozostałych częściach układu bodźcoprzewodzącego wynosi 3 do 5) Szybkość przewodzenia jest niewielka - 5 cm/s, więc jest tu zwolnienie procesu przewodzenia (opóźnienie pobudzenia komór w stosunku do pobudzenia przedsionków). Zachodzi tutaj synchronizacja fal depolaryzacji nierównomiernie dochodzących do węzła przedsionkowo-komorowego;
• II strefa (węzłowa) przyjmuje pobudzenie, ale składa się z komórek o zdolności do samoistnej depolaryzacji, w przypadku gdy fala depolaryzacji nie dochodzi może wystąpić
rytm węzłowy przedsionkowo-komorowy;
• III strefa (węzlowo-pęczkowa) stanowi początkową część pęczka Hissa, może zatrzymywać pobudzenie lub zwolnić co stanowi zabezpieczenie przypadkowości skurczów.
Komory kurczą się najczęściej w rytmie wytworzonym w układzie bodźcoprzewodzącym.
Rytm węźle przedsionkowo-komorowynr jest wolniejszy od rytmu w węźle zatokowo-
przedsionkowego. Rytm o największej częstotliwości tłumi rytm powstający w niższych odcinkach.