100u87

- przez węzeł len przepływa chłonka z fylnego odcinka klatki piersiowej, przepony i przedniego odcinak jamy brzusznej (wraz z wątrobą i śledzioną); zmiany gruźlicze, występujące w wymienionych okolicach, ujawniają się więc również w tym właśnie węźle chłonnym.

Badanie płuc na przekroju polega na dokładnym omacaniu miąższu płucnego przez przesuwanie między palcami (palpacje), w celu wykrycia ewentualnych ognisk i innych zmian obecnych wewnątrz miąższu. Wyczuwalne zmiany muszą być nacięte w celu rozpoznania ich przyczyny.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1998 r.: ..tchawica i główne pnie oskrzelowe powinny być przecięte wzdłuż ich przebiegu, a płuca powinny być nacięte poprzecznie do ich osi, przy czym nacięcia te nie są konieczne, jeżeli płuca nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi"

Niezależnie od (ego, przez każde płuco należy przeprowadzić, od strony grzbietowej. 2 poprzeczne cięcia: jedno na wysokości dolnej (tylnej) 1/3 płuca, drugie — w połowie długości płuca. Cięcia te muszą być dostatecznie głębokie, tak aby można było obejrzeć: oskrzela główne, naczynia krwionośne oraz miąższ

płuc

O ciała obce (na przykład treść ze żwacza dostającą się przy niewłaściwie dokonywanym wykrwawieniu zwierzęcia, to jest gdy nieostrożnie przetnie się tchawicę i przełyk w czasie wykrwawiania), leki (rzadko) po niewłaściwym podaniu ich zwierzęciu;

O pasożyty mogące występować w płucach.

Podczas oglądania przeciętych naczyń krwionośnych zwraca się głównie uwagę na stopień ich wypełnienia krwią. Po prawidłowym wykrwawieniu zwierzęcia naczynia powinny być prawie puste. Wypełnienie naczyń krwią lub skrzepami świadczy o niedostatecznym wykrwawieniu płuc lub innych tkanek wraz z tuszą mięsną. Wpływa to zawsze na obniżenie trwałości surowców mięsnych, a przy tym może nasuwać podejrzenie:

O choroby zwierzęcia i „uboju z konieczności^{1 2}, przy którym zachodzi konieczność badania bakteriologicznego; ubój z konieczności wykonywany jest w przypadkach chorób, po wypadkach itp., w celu niedopuszczenia do naturalnej śmierci zwierzęcia;

0 „uboju upozorowanego”*, to jest przecięcia naczyń krwionośnych już po śmierci zwierzęcia.

Podczas oglądania miąższu ptucnego zwraca się uwagę na wszelkie odchylenia od stanu normalnego, a zwłaszcza na:

O stany zapalne;

O zmiany pasożytnicze, na przykład ogniska, oraz obecność pasożytów w oskrzelach i oskrzelikach;

0 zmiany gruźlicze - ogniska świeże (prosówkowe) lub stare (duże, zserowa-ciałe, zropiałe lub wapniejące);

0 promienicę, nowotwory i inne zmiany;

0 słabe wykrwawienie miąższu.

Do najczęściej spotykanych ognisk w płucach bydła należą ogniska pasożytnicze i gruźlicze. Ponieważ zmiany te wpływają w różny sposób na ocenę sanitarno-weterynaryjną nie tylko płuc, lecz również wszystkich narządów i tuszy mięsnej, więc muszą być one podczas badania makroskopowego jednoznacznie rozpoznane. Cechy rozpoznawcze zmian pasożytniczych są następujące:

0 ogniska są otoczone torebką łącznotkankową, a więc dają się oddzielić (wyłuskać) od tkanki nie zmienionej;

0 ogniska mają często zabarwienie zielonkawe;

O ogniska występują tylko mlkance płucnej, a nie ma ich w węzłach chłonnych.

Cechy rozpoznawcze zmian gruźliczych:

0 ogniska nie są otoczone torebką, a więc nie dają się oddzielić od tkanki płucnej;

0 ogniska mają zabarwienie szarożółte (z odcieniem żółtawym);

O w przypadku występowania zmian w miąższu płucnym muszą być również obecne ogniska w regionalnych węzłach chłonnych; można spotkać się ze stanem, gdy ogniska gruźlicze zlokalizowane są tylko w węzłach chłonnych, a nie ma ich w miąższu płuc (podobnie i innych narządów); nie może być natomiast sytuacji, żeby ognisko gruźlicze występowało tylko w tkance narządu, bez zmian w regionalnych węzłach chłonnych.

31

1

Autorzy skryptu uważają, że nawet w przypadku skierowania płuc, na przykład, do spożycia

2

przez zwierzęta futerkowe, powinny być one nacięte w celu dokładnego zbadania

Ubój upozorowany jest przestępstwem. Mięso takie - jako padlina - nie może być oczywiście w żadnym razie dopuszczone do spożycia. Cechy rozpoznawcze uboju upozorowanego są następujące, słabe wykrwawienie narządów wewnętrznych i tuszy mięsnej (wypełnione naczynia krwionośne, powierzchnie przekroju mięśni wilgotne, a z naczyń wyciekają kropelki krwi lub surowicy, tkanki ciemniej zabarwione), przekrwienie opadowe płuc i innych tkanek oraz brak podbiegmęć krwawych przy ranie wykrwawiającej.