7

Jeżeli wartości poszczególnych czasów retencji pomnożymy przez objętościową szybkość przepływu to otrzymamy odpowiednie wielkości objętości retencji.

Analiza jakościowa w chromatografii

Analizę jakościową w chromatografii można prowadzić dwojako. Pierwsze to wykorzystanie czasu lub objętości retencji drugie zaś zastosowanie chemicznych lub fizykochemicznych metod identyfikacji.

W przypadku użycia do identyfikacji wielkości retencyjnych konieczne są chociażby przybliżone dane o składzie badanej mieszaniny. Można wtedy porównać czasy retencji poszczególnych składników z czasami retencji wzorców. Korzystając z faktu, że czas retencji jest charaktery styczny dla danego związku przy rozdziale na określonym wypełnieniu, można zidentyfikować poszczególne składniki. Bezpieczniejsze jest porównanie czasu retencji badanego związku i wzorca na dwóch różnych wypełnieniach. Jeżeli mamy tylko informację, że szukany związek należy do określonego szeregu homologicznego możemy zidentyfikować go korzystając z faktu, że zależności logarytmu czasu retencji od ilości atomów węgla w cząsteczce dla poszczególnych członów szeregu jest liniowa.

Praktycznie wykonujemy to następująco: wyznaczamy czasy retencji dla minimum trzech związków z danego szeregu, wykreślamy zależność logarytmu czasu retencji od ilości atomów⁷ wygla w cząsteczce poszczególnych związków' i znajdujemy ilość atomów węgla w identyfikowanej substancji.

Z metod chemicznych najczęściej stosuje się kolumny rugujące.

Metoda ta polega na zastosowaniu za właściwą kolumnę rozdzielającą, kolumny, która zatrzymuje określone rodzaje związków. Wykonujemy pierwszy pomiar bez kolumny rugującej, następnie z kolumną. Jeżeli któryś z pików zniknie oznacza to. że związek ten należy do grupy związków⁷ trw-ale wiązanych przez kolumnę rugującą.

7