87234

to - czas retencji,

F_c - średnia objętościowa szybkość przepływu gazu, Vm - objętość fazy gazowej w kolumnie, m - masa adsorbentu w kolumnie, a - adsorpcja,

c - stężenie równowagowe w fazie gazowej.

Wzór ten po przekształceniu umożliwia obliczenie wartości adsorpcji. Poprawną wartość adsorpcji otrzymujemy po uwzględnieniu dodatkowo zmiany szybkości gazu nośnego w kolumnie czyli obliczając współczynnik Jamesa-Martina. Końcowe wyrażenie na wartość adsorpcji ma postać:

a = ^J*S

mw

a

gdzie:

k - stała detektora,

Fo - objętościowa szybkość przepływu gazu nośnego z kolumny, m - masa adsorbentu w kolumnie, w - stała szybkość,

^J3 - współczynnik Jamesa-Martina,

S_a - powierzchnia adsorpcji.

Do wyznaczenia izotermy adsorpcji wykorzystując dane elucyjne można wykorzystać następujące metody: maksimum piku, profilu piku oraz „poprawionego” profilu piku.