UDZAŁ KOMÓREK LANGERHANSA i ŚRÓDNASKÓRKOWYCH LIMFOCYTÓW W REAKCJACH IMMUNOLOGICZNYCH SKÓRY:
• 3-8 % komórek naskórka, w preparatach jasne komórki w dolnych warstwach naskórka, o płatowym jądrze, z charakterystycznymi ziarnistościami Rirbecka biorącymi udział w procesie endocytozy,
• z ekspresją CD45. antygenu wczesnej aktywacji CD69, receptorów FcyR, FceRl i II, C3R, cząsteczki adhezyjne (gł. integryny p2), receptory dla cytokin IL-1 i -2, GMCSF i TNF/. niewielką ekspresją CD4 ("wytrych" dla wirusa HIV),
• przetwarzanie (endocytoza. proteoliza wewnątrzkomórkowa, egzocytoza z udziałem hydrolaz błonowych ATPazy i ADPazy) i prezentacja antygenów (bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych, alergenów chemicznych, nowotworowych i innych) zmodyfikowanych antygenów tkankowych),
• udział w indukowaniu reakcji nadwrażliwości typu IV (allergic contact dermatitis),
• uruchamianie kaskady układu dopełniacza.
• zapoczątkowanie reakcji na alloantygeny w przypadku odrzucania przeszczepów skóry. Komórki Langerhansa po kontakcie z antygenem, wędrują do regionalnego węzła cliłonnego, gdzie dochodzi do odczynu blastycznego oraz tworzenia swoistych klonów limfocytów T efektorowych. Po drodze zmieniają morfologię na:
• komórki nieokreślone (indeterminate),
• komórki welonowate (w naczyniach chłonnych),
• komórki dendrytyczne splatające się (interdigitating).
W chorobach skóry, w których istotną rolę odgrywa odczynowość komórkowa (łuszczyca, trąd, alergie) może dochodzie miejscowo w skórze do prezentacji antygenów i aktywacji limfocytów T, podobnie jak to ma miejsce w regionalnym węźle cliłonnym.
UDZIAŁ ŚRÓDNASKÓRKOWYCH LIMFOCYTÓW W REAKCJACH I MMUNOLOGICZNYCH W SKÓRZE:
• w dolnych warstwach naskórka.
• charakteryzują się fenotypem CD3, CD45, TCRyó, CD25 mają zdolność syntetyzowania IL-2 po pobudzeniu,
• prawdopodobnie udział w reakcjach naturalnej cytotoksyczności, mają zdolność hamowania aktywności limfocytów Tap,
• proponuje się dla nich nazwę dendritic epidermal T cells, DETC