107472

Konsument - jest to zawsze człowiek (osoba cywilna) dokonujący czynności prawnej nie związanej bezpośrednio z jego działalnością gospodarczą lub zawodową.

Przedsiębiorca - osoba prawna lub cywilna, która prowadzi w swoim imieniu działalność gospodarczą (np. malarz realizujący usługę).

Wprowadzenie powyższych pojęć wynika z rozwoju gospodarki. Łączą się one z typem działalności gospodarczej oraz z osobami fizycznymi i prawnymi.

Osoba fizyczna, jest to człowiek - jednak należy zauważyć, że w polskim ustawodawstwie nie ma definicji człowieka. Pojawia się zatem istotne pytanie o zdefiniowanie czym jest człowiek w świetle prawa.

W chwili obecnej posługujemy się definicją przez pokazanie, czyli wskazanie jakiejś osoby i określenie „to jest człowiek”. Prawo cywilne stoi zatem na stanowisku, że każdy z nas wie, kto to jest człowiek.

Istnieje natomiast jednoznaczna definicja dziecka:

Art. 2 o rzeczniku praw obywatelskich:

„Dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do pełnoletności”

Człowiek jest podmiotem stosunków cywilnych z czego wynika fakt, że ma on następujące zdolności:

D Zdolność prawna D Zdolność do czynności prawnych

□ Zdolność prawna.

Zdolność prawna jest to możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków (w systemie prawa cywilnego). Zdolność prawna zależna jest tylko i wyłącznie od egzystencji fizycznej (by być przedmiotem prawa trzeba istnieć).

Art. 8: Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.

W związku z tym, że zdolność prawna wynika wyłącznie z egzystencji, wyróżnia się dwa momenty fundamentalne w życiu człowieka - narodziny oraz śmierć. Oba te momenty muszą być stwierdzone decyzjami administracyjnymi.

Akt urodzenia - tworzony najpóźniej 14 dni od narodzin, zawiera dzień, miesiąc oraz rok urodzenia.

Akt zgonu - podaje dzień, miesiąc, rok a także godzinę zgonu.

Dawniej istniał także paragraf drugi artykułu 8, który dotyczył filozoficzno- religijnego początku egzystencji fizycznej (sytuacja płodu - dziecko poczęte lecz jeszcze nie narodzone). Ustawa o planowaniu rodziny (1983 r.) umieściła paragraf 2 w artykule 8, mówiący że: „Zdolność prawną ma też dziecko poczęte pod warunkiem, że urodzi się żywe".

Rozwiązanie to spotkało się z ostrą krytyką oraz napotkało na dość poważny problem - a mianowicie: jak określić moment poczęcia?

Sprawiło to, że paragraf 2 został skreślony z art. 8.

W obecnych przepisach pozostała jednak regulacja dotycząca dziedziczenia. Dziecko w chwili otwarcia spadku może być spadkobiercą jeśli urodzi się żywe.

Kodeks cywilny ustawa z 1964 roku. Jest podstawowym aktem normatywnym prawa cywilnego. Dzieli się go na czteiy części (księgi):