108728

I.    nadolbrzymy

II. jasne olbrzymy

III. olbrzymy

IV. podolbrzymy

V. gwiazdy ciągu głównego i karty

VI. podkarły

VII. białe karty

W tej klasywikacji zabrakło czarnych dziur i gwiazd neutronowych (pulsarów). Tablica Mendelejewa.

Jest to układ okresowy pierwiastków. Każdy pierwiastek jest opisany w następujący sposób : *H . gdzie :

A - określa ilość nukleonów w jądrze (suma protonów i neutronów);

Z - liczba porządkowa, związana z ładunkiem (liczba elektronów, tyle samo co elektronów jest też protonów).

Jądro atomu.

Składa się z protonów obdarzonych ładunkiem + i neutronów nie obdarzonych ładunkiem. W lekkich jądrach liczba protonów i elektronów jest jednakowa. W ciężkich przeważa ilość neutronów. Odpowiedzialne są za to siły jądrowe: występują one tylko pomiędzy najbliższymi nukleonami - przyciągają się Natomiast siły elektrostatyczne działają odpychająco pomiędzy wszystkimi protonami Gdyby ilość protonów i neutronów w ciężkim jądrze była jednakowa, przeważyłyby siły odpychające, i jądro rozpadłoby się Siły jądrowe mają mały zasięg, ale są najsilniejsze od wszystkich sil w przyrodzie.

Rozmiary jądra atomowego :

r = I,4 -Va10'¹⁵ [m].

Oznaczenia

r - promień jądra atomowego; A - określa ilość nukleonów w jądrze (suma protonów i neutronów Energia wiązania jądra atomowego.

Przy obliczeniu masy jądra atomowego według wzoru : m= Z ny + N ip,, dojdziemy do wniosku, że jest ona mniejsza od masy odczytanej z tablicy Mendelejewa. Niedobór masy związany jest z energią wiązania Energię tę wyliczymy ze wzoru: E = AmC^J. W przeliczeniu : 1 jednostka atomowa jest równa 931 megaelektronowoltom Ta energia to energia wiązania - energia, która wydzieli się podczas łączenia nukleonów w jądra atomowe, lub którą należy dostarczyć aby podzielić jądro na nukleony.

Energia właściwa - energia wiązania atomowego przypadająca na jeden nukleon : E_w = — Najważniejsza krzywa świata :