poprzedzających klasyczną grecką kulturą. Evans wykorzystał swoje wpływy, aby uniemożliwić Waceowi dalsze wykopaliska w Grecji.
Oprócz odnowienia fresków nalegał także na rekonstrukcję części kompleksu przy użyciu betonu w miejscach, gdzie brakowało oryginalnej konstrukcji. Poza tym, że spowodował liczne problemy z konserwacją, jako iż wzmocniony beton się psuje, wywołało to oskarżenia, że zmienił Knossos w Disneyland - pozwolił, że wyobraźnia zajęła miejsce dowodów archeologicznych.
Jednakże dzienniki, które pilnie prowadził Mackenzie, i obszerne prace Evansa, dotyczące tego stanowiska, przeważnie pozwalają nam oddzielić fakty od jego porywów kreatywności.
Mimo rekonstrukcji fresków (bardzo wyszukanych), które znalazł Evans, dostarczyły fascynującego, nowego wglądu w kulturę starożytnych mieszkańców Knossos. Przykładowo, niektóre freski przedstawiały młodych mężczyzn i kobiety, wykonujących rytualny skok przez byka.
Uderzające podobieństwo do legendy o królu Minosie natychmiast przyniosło uznanie dla pracy Evansa, a nawet nadało nazwę tej wcześniej nieznanej cywilizacji - od tej pory nazywano ją cywilizacją minojską.
Odkiycie Knossos oznaczało nie tylko połączenie mitu z miejscem. Wielki Pałac był najwyraźniej ośrodkiem unikalnej kultury mającej długą historią. Było w nim 1300 pomieszczeń. Zbudowano go między 1700 a 1300 BC, a jego konstrukcja wskazuje na znaczny poziom zaawansowania architektonicznego.
Cały kompleks pałacowy był wyposażony w system hydrauliczny z terakoty oraz kanalizację. Posiadał teatr, salę z gipsowym fotelem, którą Evans nazwał salą tronową, młyny, prasy do oliwy i winogron, ogromne magazyny (pitosy). Miejscami budynek miał wysokość 5 metrów. Podpierały go malowane kolumny i był wyposażony w pomysłowe przewody wentylacyjne, wpuszczające chłodną morską bryzę do serca pałacu.
Freski i znaleziska w salach pozwoliły na głębsze wejrzenie w życie mieszkańców Knossos. W ich sztuce jest nie wiele odniesień do wojny, ale do scen takich jak: zbieranie kwiatów, stworzenia morskie, przedstawienia kobiet. Fakt, że kobiety pojawiały się w sztuce minojskiej częściej niż mężczyźni wywołały sugestie, że w społeczeństwie minojskim kobiety cieszyły się o wiele wyższą pozycją niż gdziekolwiek indziej w świecie starożytnym.
Evans podejrzał, że Minojczycy znali pismo - bowiem odkrył on ponad 3000 glinianych tabliczek z inskiypcjami. Inskrypcje te były spisane w dwóch różnych językach, znanych jako pismo linearne A i B. Pierwsze było językiem samych Minojczyków, drugie zaś wczesnym greckim pismem Mykeńczyków. Niestety, za życia Evansa nie odczytano jeszcze pisma linearnego B, więc nie miał okazji poznać relacji opowiadających o mykeńskich rządach w Knossos.
Do dziś pismo linearne A nie zostało w pełni odczytane.
Evans w 1901 r. wykupił cały teren wykopalisk. Kontynuował tam badania przez 8 sezonów, po których nastąpiło wiele mniejszych kampanii. Pod koniec prac na Krecie ustalił ciągłość zamieszkania Knossos od neolitu, przez upadek cywilizacji minojskiej w epoce brązu, po jej mykeńskich następców i rzymskie panowanie. Okres ten obejmował 4000 lat.
Przywrócił światu legendarną cywilizację i nazwał ją minojską z szacunku dla mitu.