Jest to spowodowane występowaniem pierwiastków w różnych formach, różną mobilnością i biodostępnośdą.
10. W technikach chromatograficznych wykorzystywane są następujące rodzaje oddziaływań pomiędzy agalitem a fazą stacjonarną:
a. adsorpcja
b. powinowactwo jonowe
c. podział substancji między dwie fazy
d.
e.
11. Jakie fazy stacjonarne i fazy ruchome stosowane są w chromatografii odwróconych faz (RP). Do rozdzielania jakich związków zanieczyszczających środowisko stosowana jest ta technika chromatograficzna?
• fazy stacjonarne - niepolame - węgiel aktywny, AI2O1
• fazy ruchome - mieszanina wody i rozpuszczalników oiganicznych (tzw. modyfikatorów); najczęściej stosowane rozpuszczalniki to acetonitryl, metanol i tetrahydrofuran; polarne - woda, kwas octowy, pirydyna
Chromatografia RP jest używana do rozdzielania związków niepolamych, np. pestycydów niepolarnych. Służy ona do rozdzielania mieszanin substancji istotnie różniących się właściwościami, zarówno polarnych, średni opola mych jak i niepolamych.
12. Jakie rodzaje detektorów stosowane są w technikach chromatograficznych?
• detektor wychwytu elektronów
• detektor fotojonizacyjny
• detektor płomieniowy - FID
• detektor DAD
• detektor masowy M S
• detektor foto - jonizacyjny
• detektor UV - VIS
• detektory konduktomettyczne
13. Jednoczesne oznaczanie chloranów (III) (CI02), chloranów (V) (CIO,'), bromianów (V) (BrO,) w wodzie można przeprowadzić metodą: chromatografii gazowej.
14. Kiedy korzystne jest prowadzenie rozdziału chromatograficznego techniką SFC? Jakie są różnice pomiędzy HPLC i SFC?
Chromatografia w stanie nadkrytycznym (SFC) jest korzystna do analizy związków silnie polarnych. SFC jest prowadzona przy pomocy gazu w stanie nadkrytycznym jako fazy ruchomej. Gazem tym może być, np. gaz, który w odpowiednich warunkach ciśnienia i temperatury wykazuje właściwości cieczy i gaza W HPLC fazą ruchomą stanowi rozpuszczalnik lub ich mieszanina o zdolności elucyjnej odpowiedniej do składników próbki,. Fazy ruchome zmieniają się od niepolamych cieczy do wodnych roztworów buforowych zmieszanych z rozpuszczalnikiem organicznym. Dlaczego jednak w ostatnich latach tak wiele uwagi poświęcono rozwojowi chromatografii i ekstrakcji wstanie nadkrytycznym? Otóż SFC wypełnia lukę między chromatografią gazową a wysokosprawną chromatogfafią cieczową. Chromatografia gazowa stosowana jest głównie do rozdziału związków termicznie stabilnych, niepolamych i małocząsteczkowych. Z kolei chromatografia cieczowa może być stosowana do rozdziału związków polarnych, wielkocząsteczkowych, mniej termicznie stabilnych. Główną jednak jej wadą jest brak uniwersalnego detektora, takiego jak np. detektor plomieniowo-jonizacyjny używany w chromatografii gazowej.
SFC posiada zalety zarówno chromatografii cieczowej jak i gazowej. Wykorzystanie CO_> w stanie nadkrytycznym pozwoliło skrócić czas ekstrakcji do kilku minut w wielu przypadkach, gdzie klasyczna ekstrakcja rozpuszczalnikowa trwała kilka godzin a czasami dni. Wynika to z faktu, że