109978

wykonujący pracy fizycznej zużywa łącznie 2+2.5 W/kg, co przy masie ciała 70 kg daje 12 000+15 000 kJ na dobę. Praca fizyczna podwyższa przemianę metaboliczną średnio o dalsze

2+2.5 W/kg.

Klimatem pomieszczenia (wyrobiska) nazywa się wartości liczbowe tych parametrów fizycznych i chemicznych tego pomieszczenia, które mają wpływ na ilość ciepła wymienianego między organizmem ludzkim a otoczeniem oraz na sposób oddychania człowieka. Ilość ciepła przekazywana z organizmu do otoczenia nazywa się stratami cieplnymi. W celu scharakteryzowania środowiska używa się pojęcia mikroklimatu, czyli stanu warunków klimatycznych występujących w sposób naturalny lub wytworzonych sztucznie w niewielkiej przestrzeni otwartej, w pomieszczeniu lub jego części. Mikroklimat pomieszczenia ukształtowany jest przez oddziaływanie: średniej temperatury powietrza, zawartości wilgoci w powietrzu, ruchu powietrza, temperatury otaczających przedmiotów a w pomieszczeniach znajdujących się na powierzchni także stopnia nasłonecznienia.

Wspólne (łączne) oddziaływanie tych czynników na organizm ludzki nazywa się cieplnymi warunkami pracy. Człowiek może przebywać i pracować w rozmaitych warunkach, charakteryzujących się różnymi wartościami podanych wyżej wielkości fizycznych Najkorzystniejszy mikroklimat tworzy taki stan parametrów powietrza w pomieszczeniu, w któiym samopoczucie człowieka jest dobre, a gospodarka cieplna jego organizmu przebiega najekonomiczniej. Stan ten osią.ga się w różnych kombinacjach wzajemnych temperatury, wilgotności względnej oraz prędkości przepływu powietrza i nazywa się stanem komfortu cieplnego. W stanie komfortu cieplnego człowiek nie wymaga ani chłodniejszych ani cieplejszych warunków otoczenia.

Z uwagi na różnice biologiczne nie ma możliwości uzyskania dobrego samopoczucia czy zadowolenia z warunków cieplnych otoczenia przez wszystkich ludzi przebywających w miejscu o ~lanym mikroklimacie. Z tego powodu niekiedy za optymalny mikroklimat uważa się stan, w którym możliwie duży odsetek (na przykład 80 lub 90%) pracujących akceptuje panujące warunki cieplne. W niektóiych przypadkach naturalnych warunków pewnych stref klimatycznych pomieszczeń zakładów produkcyjnych, a także stanowisk pracy może nastąpić naruszenie procesu odprowadzenia ciepła z organizmu do otoczenia. Stan taki, zwany dyskomfortem może powstać wtedy, gdy produkcja ciepła przemian metabolicznych różni się od ilości ciepła jaka w danych warunkach może być odprowadzana do otoczenia.

Kształtowanie się mikroklimatu w zakładach produkcyjnych związane jest głównie ze stosowanymi procesami technologicznymi. Zależy zatem od rodzaju przemysłu i ma także związek z porą roku. Wraz ze schodzeniem eksploatacji kopalin na coraz niższe poziomy narastają trudności w utrzymaniu zadawalających cieplnych warunków pracy. Wówczas stosuje się urządzenia zapewniające intensywne przewietrzanie lub klimatyzację (kondycjonowanie powietrza), czyli regulację wartości parametrów wpływających na stan cieplnych warunków pracy. Klimatyzacja kopalń należy do klimatyzacji przemysłowych, zajmujących się zapewnieniem komfortu pracy w pomieszczeniach, w których odbywają się procesy technologiczne. Potrzeba poprawy komfortu pracy może wystąpić w przypadku konieczności zapewnienia odpowiednio wydajnej pracy.

Wyniki badań P.O.Fangera (5 ] nad zależnością między zdolnością do wykonywania pracy a warunkami cieplnymi ma wyraźną tendencję ujemną zarówno w przypadku ~zimnego” jak i ^gorącego” dyskomfortu. Uzyskanie stanu równowagi cieplnej w kontakcie organizmu z otoczeniem jest warunkiem koniecznym do odczuwania komfortu cieplnego. Organizm człowieka ma możliwość uzyskania równowagi cieplnej w szerokim przedziale parametrów