109983

Rys.43. Schemat kanoniczny sieci wentylacyjnej

Klasyfikację prądów na normalne i przekątne przeprowadza się tzw. sposobem nieszczelnych tam (rys.47). Metoda ta polega na tym, że szczelnymi tamami odgradza się wszystkie drogi niezależne, obejmujące klasyfikowany prąd. Jeżeli we wszystkich drogach niezależnych klasyfikowany prąd zachowuje ten sam kierunek, zalicza się go do prądów normalnych.

Jeśli znajdzie się co najmniej dwie niezależne drogi, w których klasyfikowany prąd może płynąć w przeciwnych kierunkach, to zalicza się go do prądów przekątnych.

Bocznicę sieci, w której płynie przekątny prąd powietrza, nanosimy linią prostą na jednoznaczny schemat kanoniczny sieci wentylacyjnej.

Kierunek przepływu powietrza w prądzie przekątnym (rys.48) można wyznaczyć, korzystając z teorii prądów przekątnych, podanej przez H. Czeczotta w 1908 roku.