str318 319

Rys. 5-43. Schemat obciążeń wariantu II i wykresy momentów zginających <-

• Słupek pośredni — wariant II (schemat obliczeniowy wg rys. 5-43)

Obciążenia:

N = 23,064 kN,

P_5d = 0,30 kN,

M_ld = 0,072 kN-m.

Sprawdzenie naprężeń z uwzględnieniem wytoczenia z płaszczyzny ściany (przekrój jak w wariancie I):

M₂ = 0,5M_2d = 0,036 kN - m,

M₃ = P_5d 1,20-1,25/2,50 = 0,30-1,20-1,25/2,50 = 0,18 kN-m,

M = M₂+M₃ = 0,036 + 0,18 = 0,216 kN-m,

^oc0d ⁼ 4,27 MPa (jak w wariancie I),

o_myd = 0,216 • 10⁶/(108 • 10³) = 2,0 MPa,

4,27/(0,546 -14,15)+2,0/18,46 + 0 = 0,661 <1.

Z uwagi na wartości naprężeń obliczone wyżej, nie sprawdzono naprężeń z uwzględnieniem wyboczenia w płaszczyźnie ściany (spełnią warunek normowy). Pozostawiono przekrój 45 x 120 mm.

•    Słupek przydrzwiowy

Z uwagi na współpracę ze słupkiem dodatkowym oraz ościeżnicą drzwiową — przyjęto, że wymiary słupka przydrzwiowego będą takie, jak słupka pośredniego.

•    Słupki krawędziowe elementu

Przyjęto jak w przykładzie 5-9 słupki o przekroju 50 x 120 mm.

Zamocowanie elementu ściany do podwaliny. Siła od parcia wiatru na ścianę szczytową (rys. 5-40/):

P_w = 0,5733 (A'_sc+A'_st),

A'_c - 2A_SC = 2 • 9,48 = 18,96 m² (z przykładu 5-9),

A'_st = 2(0,75+1,10)0,5 • 4,80/2 = 2,76 m²,

P_w = 0,5733(18,96 + 2,76) = 12,45 kN.

Założono, że obciążenie to jest przenoszone przez 3 segmenty pełne elementu (łącznik mocujący w słupkach co 1,20 m), a zatem:

P„i = PJ3 = 12,45/3 = 4,15 kN,

M= 4,15-2,50 = 10,375 kN-m,

Pj = 10,375/1,20 = 8,646 kN.

Do zamocowania słupków zostaną użyte płytki jak w przykładzie 5-9. Nośność minimalna gwoździ 3,5x60 mm

R<tmia - 909,8 N,

a zatem potrzebna liczba tych gwoździ n = 0,5 • 8,646/909,8 = 4,75 —>przyjęto 6 gwoździ.

Zamocowanie słupków do podwaliny pokazano na rys. 5-41 d.