110066

Wyciskanie jest podstawowa metodą wytwarzania rur. prętów i kształtowników oraz części maszyn ze stali i metali nieżelaznych. Wyroby wyciskane charakteryzują się dobrymi własnościami mechanicznymi, dużą dokładnością wymiarów, czystą i gładką powierzcluuą..

WALCOWANIE

Sposób obróbki plastycznej polegający na odkształcaniu metali i ich stopów w wyniku nacisku wywieranego przez obracające się walce, tarcze lub rolki. W wyniku walcowania poza zmianą kształtu, polegającą najczęściej na wydłużeniu materiału z jednoczesnym zmniejszeniem jego przekroju poprzecznego, następuje także zmiana struktury materiału, a tym samym jego właściwości mechanicznych i fizykochemicznych, zmiana stanu powierzcluii oraz naprężeń wewnętrznych.

Ze względu na rodzaj mchu walcowanego materiału, kształt i ustawienie walców, rozróżnia się walcowanie: wzdłużne, poprzeczne, skośne, okresowe, specjalne.

Walcowanie najczęściej przeprowadza się na gorąco, tj. w temp. zapewniającej rekrystalizację materiału, a tym samym zmniejszenie nacisku jednostkowego niezbędnego do jego odkształcenia. Walcowanie na zimno (poniżej temp. rekrystalizacji) stosuje się przy wytwarzaniu wyrobów płaskich o bardzo malej grubości: blach, taśra folii oraz prętów i rur o małych średnicach, co zapewnia dużą dokładność wyiniarowo-ksztaltową, gładką powierzchnię i podwyższoną wytrzymałość wyrobów.

Podstawowymi urządzeniami do walcowania są walcarki i urządzenia pomocnicze, tworzące razem tzw. zespoły walcownicze. Walcarką nazywamy urządzenie złożone zwykle z trzech zasadniczych zespołów: klatki walcowniczej, silnika napędowego oraz mechanizmu przenoszącego ruch obrotowy silnika na walce.

Porównanie metod kucia w matrycach otwartych i zamkniętych

Kucie w matrycach otwartych (powstaje odpad w postaci odcinanej wypływki) charakt ery żuje się tym. że rozszerzanie materiału jest częściowo ograniczone bocznym naciskiem ścianek na narzędzia. W porównaniu z kuciem w kowadłach płaskich jednostkowy nacisk jest 1,5-3 razy większy, a plastyczność metalu znacznie lepsza. Przedkuwka ma większą objętość od gotowego wyrobu, nadmiar materiału w trakcie procesu kucia wypełnia rowek na wy pływkę. W przypadku wykonywania odkmvek o złożonych kształtach rozkład odkształceń jest nierównomierny. co sprzyja wytwarzaniu się dość znacznych naprężeń rozciągających. W takich przypadkach w celu zapobieżenia powstaw^rania pęknięć wykonuje się odkuwki z przedkuwek.

Kude w matrycach zamkniętych (kucie bezodpadowe) charakteryzuje się tym. że rozszerzarue materiału jest ograniczone ściankami narzędzia. Powoduje to powstawanie w całej objętości materiału trój osiowego ściskania. Jednostkowy nacisk odkształcenia jest dwukrotrue większy niż w^r pr/.ypadku kucia w matrycach otwartych.

Metody wyciskania metali i stopów

W literaturze znaleźć można wiele klasyfikacji procesów wyciskam a. min.: w^r zależności od temperatury procesu, kienuiku wypływania materiału względem ruchu stempla, kształtów wyrobów, sposobu wywierania siły na materiał, itp.

Podział ze względu na temperaturę:

Wsad poddany wyciskaniu może mieć temperaturę otoczenia lub może być uprzednio podgrzany. Stąd podział wyciskania na:

-    zimno,

-    ciepło.

-    gorąco.

Podział pr ocesu wyciskania ze w zględu kierunek wypływania materiału względem ruchu stempla: Biorąc pod uwagę kierunek płymęcia materiału względem kienuiku ruchu tłoczyska rozróżnia się kilka sposobów wyciskania:

a) wyciskanie współbieżne, gdy materiał płynie w kienuiku zgodnym z ruchem tłoczyska.