111027

Rokowania bezpośrednie.

Inaczej ..negocjacje bezpośrednie". Prowadzone są bezpośrednio przez uczestników sporu Jest to sposób, od którego należy rozpocząć proces regulowania sporów z tego względu, że trony powinny się posługiwać możliwością kompromisu, dojścia do porozumienia. Jeżeli państwa takie porozumienie osiągną, to istnieją duże szanse, źc takie porozumienie zostanie zrealizowane w praktyce.

Rokowania prowadzone obecnie często z udziałem mediów i środków masowego przekazu podlegają pewnym ograniczeniom, gdyż strony w takich sytuacjach nie ujawniają wszystkich swoich argumentów, starają się pewne kwestie ukryć przed opinią publiczną, często kończą się fiaskiem, ponieważ strony usztywniają swoje stanowiska.

Podstawowym warnikiem podjęcia rokowań jest skłonność stron do ustępstw. W początkowej fazie rokowań lepiej jest gdy strony mogą negocjować spokojnie, bez nagłośniana ich stanowisk przez media, a dopiero efekty rckowaii przekazać opinii publicznej. Postanowienia nie są wiążące i nie ma sposobu na ich egzekwowanie.

Dobre usługi i pośrednictwo.

1)    Dobre usługi - świadczone są przez osobistości cieszące się dużym autorytetan, państwa, organizacje międzynarodowe, zatan są to podmioty’ nic uczestniczące w określonym sporze.

Istota usług polega na tym. że podmiot nie uczestniczący w sporze ma za zadanie doprowadzane do rokowań między stronami sporu. Dotyczy to sytuacji, kiedy wcześniej takie rozmowy nie byty' podejmowane i chodzi o ich zainicjowanie lub też sytuacji kiedy rokowania wcześniej były podjęte lecz wskutek pewnych okoliczności zostały zerwane i podmiot świadczący dobre usługi ma doprowadzić do nawiązania ponownych rokowali. Podmiot świadczący dobre usługi powiniai przedstawić argumaity. które zachęciłyby strony sporu do podjęcia rokowali. W momaicie osiągnięcia tego celu. świadczący’ dobre usługi wycofuje się już i nie podejmuje dalszych działali.

2)    Pośrednictwo (mediacja):

-    Mediator nie tylko doprowadza do nawiązania bezpośrednich rozmów między stronami sporu, ale także stara się w rozmowach uczestniczyć i proponować stronom sporu różne sposoby jego uregulowania.

- Mediator jest podmiotem nieuczestniczącym w sporze. Może nim być państwo, organizacja międzynarodowa, albo funkcjonariusz międzynarodowy.

-    Mediator podejmuje próbę doprowadzenia do nawiązania bezpośrednich rozmów między stronami sporu. Jeśli do tego dojdzie, proponuje sńonom możliwe warianty regulacji sporu.

-    Mediator powiniai być bezstronny i oriaitować się w sytuacji spornej, mieć własną wizję jej rozwiązania, a także uczynić to w taki sposób, by strony nie czuty’ się pokonane lub niejednakowo potraktowane.

W przypadku mediacji i dobrych usług inicjatywa do podjęcia takich działali może pochodzić od stron sporu albo z inicjatywą może wystąpić właśnie tai czynnik trzeci niaiczestniczący w sporze.

Konwaicja haska przewiduje specjalny tryb mediacji, polegający na tym. że strony sporu wybierają mediatorów, którzy pi zez 30 dni reprezentują interesy stron sporu i w czasie trwania tego mandatu strony nie kontaktują się ze sobą bezpośrednio, tylko za pośrednictwem tych mediator ów („artykuł sekundantów").

W konwaicji haskiej z 1907 r. wszystkie środki pokojowego rozwiązywania sporu są traktowane jako alternatywa dla sposobów siłowych.