„Prawo konstytucyjne porównawcze”, wyd. Tonik, Toruń 2000r- Rctt R. Ludwikowski
Prawo porównawcze-^ metoda zdobywania nowej wiedzy prawodawczej; stosowana po to, aby znaleźć jedno optymalne i uniwersalne rozwiązanie problemu dla wszystkich państw; pośredni etap do procesu legislacyjnego; poszukiwanie efektywnych rozwiązań dla adresatów.
O tym, żeby wprowadzić do polskiego systemu skargę konstytucyjną zadecydowało nawiązanie do pewnego systemu w Niemczech.
komparastyka-^zaczęła się w starożytnej Grecji (dobre warunki; stosunkowo meduzy obszar choć spójny kulturowo; zestawienie cech względnie jednorodnych; przynajmniej dwóch przedmiotów
cel tego porównania- stwierdzenie między nimi indentyczności, podobieństw bądź różnic
prawo porównawcze - nie funkcjonowało w państwach komunistycznych
Teofrast-^ analizował różne systemy miast-państw greckich, zbierał wspólne dla nich reguły,
XVIII w. pierwszy spis na Wyspach Brytyjskich, który zawiera reguły prawa anglosaskiego (common law)
Kpoka odrodzenia/ oświecenia:
John I^>ck, Monteskiusz- sformułowali teorię i zasadę podziału władz
Monteskiusz sformułował zasadę trójpodziału władz, którą wówczas przypisywał głównie prawu anglosaskiemu
XIX w. rozwój prawa porównawczego w Niemczech; pojawiają się wówczas dwie doktryny prawne (ustrojowe), tj. „szkoła historyczna” i „pozytywizm prawniczy” -> hamowały one poniekąd rozwój prawa porównawczego
Lata 30-te XIX w. pierwsze wykłady dot prawa porównawczego (Francja)
Angliakomentarze o charakterze użytkowym, które dot. zróżnicowanych rozwiązali prawnych (np. w Kanadzie. Australii itd.)
1900r. Międzynarodowa Akademia Prawa Porównawczego- jej działalność przełamała impas odnoszący się do nauld prawa porównawczego.