Obszary podbiegunowe w świetle prawa międzynarodowego
• Arktyka - teoria sektorów: obszar wokół Bieguna Północnego, obejmujący Morze Arktyczne. Ocean Lodowaty Północny oraz przylegające morza wraz z wyspami nazywany jest Arktyką. Jej sytuacja prawna opiera się na teorii sektorów', w myśl. której państwa leżące wokół obszaru arktyczncgo: Kanada. Związek Radziecki. Dania. Norwegia i Stany Zjednoczone wysunęły roszczenia do obszarów lądowych wr wy znaczonych przez nie sektorach.
• Antarktyka:
S Roszczenia do Antarktyki: Antarktyka obejmuję obszar wokół Bieguna Południowego, obejmujący Antarktydę, przylegające don wyspy, a także część oceanu Atlantyckiego. Spokojnego i Indyjskiego. Mimo wielu roszczeń terytorialnych odnośnie Antarktyki rozmaitych państw, żadne z nich nie zostało uznane.
S Układ w sprawie Antarktyki: zawarto i podpisano 1 .grudnia 1959r. na konferencji waszyngtońskiej (12 państw). Stwierdza on. że Antarktyka będzie wykorzystywana wyłącznic do cełów pokojowych Sygnatariusze zobowiązali się utrzymywać wolność badań naukowych oraz rozwijać międzynar odową współpracę naukową. Układ nie odrzucał, ale też nie uznawał roszczeń terytorialnych poszczególnych państw, wyraźnie jednak zabronił wysuwania nowych roszczeń lub rozstrzygania istniejących.
1. Arktyka.
Teor ia sektorów. Obszar wokół Bieguna Północnego, obejmujący Morze Arktyczne. Ocean Lodowaty Północny oraz przylegające morza wraz z wyspami nazywany jest Arktyką. Jej sytuacja prawna opiera się na teorii sektorów, w myśl, której państwra leżące wokół obszaru arktycznego: Kanada. Związek Radziecki, Dama, Norwegia i Stany Zjednoczone wysunęły roszczenia do obszarów lądowych wr wyznaczonych przez me sektorach.
2. Antarktyka.
Roszczenia do Antarktyki. Antarktyka obejmuję obszar wrokół Bieguna Południowego, obejmujący Antarktydę, pizylegające doń wyspy, a także część oceanu Atlantyckiego, Spokojnego i Indyjskiego. Mimo wielu roszczeń terytorialny cli odnośnie Antarktyki rozmaitych państw, żadne z mcii nie zostało uznane.
Układ w sprawie Antarktyki zawarto i podpisano 1 grudnia 1959r. na konferencji waszyngtońskiej (12 państw). Stwierdza on, że Antarktyka będzie wykorzystywana wyłącznie do celów pokojowych. Sygnatariusze zobowiązali się utrzymywać wrolność badań nauko wy cli oraz rozwijać międzynarodową współpracę naukową. Układ nie odrzucał, ale też nie uznawał roszczeń terytorialnych poszczególnych państw, wyraźnie jednak zabronił wysuwania nowych roszczeń lub rozstrzygania istniejących.