X przeniesienie wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym na podmiot nieuprawniony do zabezpieczenia wierzytelności tego rodzaju zastawem X wygaśnięcie wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym pociągają za sobą wygaśnięcie tego zastawu, chyba że umowa zastawnicza stanowi inaczej X wykreślenie zastawu rejestrowego z rejestru zastawów
2. Zakres zabezpieczenia zastawem
Prawo zastawu zabezpiecza oznaczoną wierzytelność. Można też zastaw ustanowić w celu zabezpieczenia wierzytelności przyszłej i warunkowej.
Zastaw zabezpiecza także roszczenia związane z wierzytelności zabezpieczoną, w szczególności:
o odsetki nieprzedawnione,
o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania,
o zwrot nakładów na rzecz, o przyznane koszty zaspokojenia wierzytelności.
3. Akcesoryjny charakter zastawu
Prawo zastawu ma charakter akcesoryjny do zabezpieczonej wierzytelności, służby bowiem do zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności. Co za tym idzie, nie może istnieć bez niej. Wyjątkiem jest zawarcie umowy zastawu dla wierzytelności przyszłej lub warunkowej, z tym że zaspokojenie z rzeczy oddanej w zastaw może nastąpić dopiero wraz z późniejszą konkretyzacją powstałej wierzytelności.
Konsekwencją tego jest fakt, że przeniesienie wierzytelności zabezpieczonej zastawem pociąga przeniesienie zastawy. W przeniesienia wierzytelności z wyłączeniem zastawy, zastaw wygasa. Zastaw nie może być przeniesiony bez wierzytelności, którą zabezpiecza. Podobnie rzecz wygląda w przypadku zastawu rejestrowego.
4. Treść zastawu
Zastaw jest ograniczonym prawem rzeczowym powołanym do zabezpieczenia wierzytelności. W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można rzecz ruchomą obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel będzie mógł dochodzić zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy, wyjąwszy tych, którym z mocy ustawy przysługuje pierwszeństwo szczególne. Wynikiem tego jest fakt, iż nie szkodzi wierzycielowi zmiana osoby właściciela rzeczy oddanej w zastaw. Dodatkowo, wierzyciel może zaspokoić się z obciążonej rzeczy z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy (z uwzględnieniem pierwszeństwa wynikającego z art. 1025 KC).
Właściciel rzeczy może bez uszczerbku dla wierzyciela (zastawnika) rozporządzać rzeczą. Zgodnie z art. 311 KG Nieważne jest zastrzeżenie, przez które zastawca zobowiązuje się względem zastawnika, że nie dokona zbycia lub obciążenia rzeczy przed wygaśnięciem zastawu.