112683

Wykluczenie Uniwersytetu z delegowania przedstawicieli do senatu

Wykluczenie Kapituły z delegowania przedstawicieli do senatu

Spory kompetencyjne rozstrzygane przez państwa opiekuńcze

Praktyka - okres ciągłych zmian ustrojowych, ograniczenie autonomii organów państwowych, po Powstaniu Krakowskim trwającym 9 dni, w listopadzie pozwolono Austrii anektować Wolne, niepodległe i ściśle niepodległe miasto Kraków z okręgiem

Galicia

Droga do autonomii,

W 1772 roku następuje I rozbiór Polski, w którym Galicja przypada Austrii (ok. 82 tys. km2; 2,5 min ludności). Jej stolicą został Lwów. Rozbiór nazywano rewindykacją (Ludwik Węgierski na krótki czas włączył Ruś do Węgier - pseudopowód). Zniesiono wszystkie polskie instytucje, zapanował ucisk fiskalny.

lątąęh 177?-7? wprpwąfoąnę npwy, dwy^tępnipwy ppdziął administracyjny (6 cyrkułów, 59 dystryktów), lecz aparat administracyjny działał bardzo nieudolnie, więc w 1854 wprowadzono nowy podział administracyjny, ustanawiając w obrębie cyrkułów powiaty, a w latach 1865-1867 zlikwidowano cyrkuły i zreorganizowano sieć powiatów, likwidując część z nich

Pięrw?zę ?^rąnią uzyfkąnią ąu^ęnęmii można już zaobserwować w latach 90 XVIII wieku. W czasie obrad Sejmu Wielkiego 1788 - 1792 Galicja wysłała na niego swą delegację z prośbą o autonomię.

Austria była monarchia

absolutna przy pomocy kancelarii nadwornej, trudno więc było o uzyskanie jakiejś autonomii. Sprawami administracyjnymi zajmował się Gubernator Galicji. W Seim Stanowy Galicyjski istniał w latach 1775-1788, wznowiony w latach 1817-1848. Zasiadały w nim 3 stany: magnateria + wyższe duchowieństwo, szlachta, mieszczanie. Do jego kompetencji należało opiniowanie wniosków oraz zarządzanie funduszami.

W marsy 1849 fghy Cesari nadał Konsmusie Pigmunietka, mówiącą o 13 krajach w obrębie Austrii, a w latach 1849-50 właśnie tym 13 państwom zaczęto nadawać statuty (dla Galicji we wrześniu 1859). Było to jednak ciosem w jedność organizacyjną Galicji, gdyż statut wprowadzał 3 osobne sejmy galicyjskie (lwowski, krakowski, galicyjski). Postanowienia te jednak nie zostały zrealizowane, gdyż w grudniu Cesarz Franciszek Józef znosi statuty i konstytucję. Ze zdobyczy konstytucji pozostała jedynie Rada Państwa (Reichsrat).    W 1859 roku okazało się, iż niemożliwy

jest centralizm w państwie tak dużym i wielonarodowym jak Austria. W 1860 roku wiec wydano Dyplom Październikowy, w którym część władzy ustawodawczej przekazano sejmom narodów historycznych Cesarstwa Austrii (Niemcy, Węgrzy, Czesi, Polacy, Chorwaci). Wprowadzono więc federal i styczny ustrój konstytucyjny.

Parlamentem centralnym była Rada Państwa, był jednak równorzędny z krajowymi. Początkowo składał się z dwóch izb - posłów i panów. W 1861 roku wydano patent lutowy (modyfikujący Dyplom Październikowy), otoczony statutami dla poszczególnych części cesarstwa.

|iii(38rZH^K

SeimJaaiow^jSaljcii.z.si^

Kompetencje:

Ustawodawcze - ustawodawstwo krajowe, cywilne, karne, policyjne, budżet, mógł dopełniać prawa w sprawach : gminnych, kościelnych, szkolnych, zakwaterowania wojska

Organizacyjne - wybór wydziału krajowego (organ wykonawczy), zarządza majątkiem kraju

Kontrolne: