115513

skasowanie cet ustanowionych bez uchwały sejmu oraz zapewnienie aby żadne nowe prawa nie byty powoływane do życia w drodze prywatnych narad..." -jednym słowem wszystko miało być odtąd ustalane na sejmikach ziemskich. Nawet pospolite ruszenie.

2.    Sejmy prowincjonalne - zajmowały się ustawodastwem, osobno dla Wielkopolski z Kujawami i Małopolski. Początkowo byty to zjazdy możnowtadców i dostojników królewskich, jednak z czasem zaczęła na nie przybywać szlachta, a także przedstawiciele miast i kapituł - zaczęły one wówczas ewoluować w stronę sejmów powszechnych (lac. conventio, parlamentom).

Istnienie sejmów prowincjonalnych I ogólnopolskich (wspomnianych powszechnych) i Ich alternatywność (czyli to, że król mógł zwołać albo to, albo to w celu rozstrzygnięcia jakiejś kwestii) stanowi specyfikę ówczesnego parlamentaryzmu w Polsce. Sejmy prowincjonalne były dogodniejsze dla króla, bo mógł namówić przedstawicieli jakiejś dzielnicy do przyjęcia swojej propozycji, a potem posłużyć się tym jako argumentem w innej. Jednocześnie przedstawicielami sejmów prowincjonalnych była szlachta głównie, a w sejmie powszechnym trzon stanowiła rada królewska, wyrazicielka poglądów możnowladców.

3.

14.Struktura i funkcje Sejmy walnego XVI - XVIII w..

Sejm walny ukształtował się w pierwszej połowie XVI wieku i można w nim wyróżnić trzy grupy:

•    Pierwsza składała się z dostojników duchownych i świeckich, którzy stanowili radę królewską (było ich 73 na początku), potem weszli oni w skład senatu; mieli decydującą rolę w sejmie walnym

•    Urzędnicy ziemscy, których rola nie jest do końca wyjaśniona. Prawdopodobnie odgrywali oni rolę reprezentantów ziem z racji pełnionych urzędów (do czasu wykształcenia się posłów ziemskich

•    Trzecia część to szlachta, która nie piastowała urzędów, przedstawiciele rad miejskich I kapituł katedralnych; liczba ich była zmienna, a znaczenie małe dopóki miasta i kapituty nie umocniły w sejmie swojej pozycji