116341

• Częstotliwość promieniowania optycznego jest rzędu 10¹² Hz (pasmo widzialne). Nie istnieją odbiorniki tak „szybkie” (o tak malej stałej czasowej), żeby były w stanie zarejestrować takie zmiany, możemy więc mówić tyłko o detekcji średniej gęstości energii &Ąr (odbiorniki promieniowania e.-m. są czułe na energię tego promieniowania!) w pewnym czasie T , różnym dla różnych odbiorników, ale dużo większym od okresu drgań fali

G5_V =- ('codt = — - f E²dt = —- f H zi Anzi    Anzi

e 1

e 1

dt

Wprowadzając oznaczenie:

I r

I Adt =(A)    (średnia czasowa)

możemy zapisać:

Wektor V nazywany wektorem optycznym i możemy w jego miejsce podstawić zarówno wektor E jaki H (oko ludzkie „widzi” E!)

DETEKCJA PROMIENIOWANIA -c.d.

• Dla uproszczenia przyjmijmy, że w czasie T promieniowanie jest ciągłe i nietłumione. Jeżeli punkt detekcji znajduje się dostatecznie daleko od źródła, falę możemy uważać za płaską i przedstawimy ją w postaci zespolonej:

V =V₀exp(-/tar)

gdzie oznacza niezależna od czasu amplitudę zespoloną. Przedstawienie w postaci funkcji zespolonej ma swoje zalety, jeśli chodzi o zagadnienia związane z propagacją fali, ale sens fizyczny ma część rzeczywista Re(V) i te wielkość podstawimy do wzoru na średnią gęstość energii:

Po rozwinięciu wyrażenia w nawiasie otrzymamy:

^ =r|_rl(^vJ)⁺(^v")⁺²(^vv*)l

DETEKCJA PROMIENIOWANIA-c.d.

2