116615

rzeźba terenu oraz hydrografia

•    Teren parku jest równinny. Różnica między najwyższym i najniższym punktem wynosi ledwie 10 m.

•    Powierzchnia wód (jeziora, stawy, rzeki, strugi i kanały) oraz bagien zajmuje 2088 ha, czyii blisko 25 proc. powierzchni parku. Sieć cieków wodnych jest bardzo gęsta. Wszystkie należą do zlewni Bugu i Wieprza.

Przyroda Poleskiego Parku Narodowego jest niezwykle bogata, choć Park obejmuje jedynie ok. 10 000 ha i są to przede wszystkim obszary wodno-błotne. Różnorodność siedlisk pociąga za sobą występowanie ogromnej liczby gatunków roślin i zwierząt, w tym takie, które występują jedynie w tym regionie Polski.

Szata roślinna Poleskiego Parku Narodowego jest jedną z jego głównych atrakcji. Dominujące formacje roślinne w Poleskim Parku Narodowym to torfowiska, łąki i łasy. Najcenniejsze są torfowiska, wyróżniające obszar spośród wszystkich innych parków narodowych w Polsce

Najbardziej charakterystycznym i najcenniejszym elementem są rozległe torfowiska, wyróżniające ten obszar spośród wszystkich innych parków narodowych w Polsce.

Flora

Florę PPN reprezentuje:

-ok. 260 gat. glonów,

-130 gat. mszaków (najliczniejsze są torfowce -13 gat. - mszar nastroszony, skorpionowiec brunatny, oba gat. zagrożone wyginięciem)

-ok. 1000 gat. roślin naczyniowych (w tym 107 to gat. rzadkie),

Przez teren Parku przebiega granica zasięgu dla ok. 150 gat. roślin.

Występuje tu 81 gat. chronionych roślin naczyniowych, 36 gatunków znajduje się na polskiej czerwonej liście gatunków zagrożonych wyginięciem, pozostałe 32 gatunki zaliczane są do kategorii narażonej na wymarcie lub rzadkiej.

Najciekawszą grupę roślin, jaką są storczyki, w Parku reprezentuje 14 gatunków i 1 podgatiuiek. Do najrzadszych (po 1 stanowisku) należą obuwik pospolity i buławnik mieczolistny, którego stanowiska ostatnio nie odnaleziono oraz buławnik czerwony i lipiennik Loesela, mające tutaj po 2 stanowiska. Do rzadszych należą podkolan biały, podkolan zielonawy, kukułka (storczyk) szerokolistna, kukułka (storczyk) plamista, gołka długoostrogowa, kruszczyk szerokolistny, listera jajowata i bez zieleni owy, pasożytniczy gnieźnik leśny. Natomiast kukułka (storczyk) krwista i kruszczyk błotny to najpospolitsze storczyki Parku, a jedynie podgatunek kukułka krwista żółtawa występuje rzadziej i tylko na Bagnie Bubnów i Staw.

Niezwykle interesujący jest również fakt występowania na torfowiskach Parku aż 8 gat. roślin mięsożernych. Należą do nich: aldrowanada pęcherzykowata, rosiczka długolistna, r. pośrednia, r. okrągłolistna, r. owalna (mieszaniec), tłustosz pospolity dwubarwny, pływacz zwyczajny, p. średni i p. drobny.

Pośród grzybów objętych ochroną na terenie Parku zaobserwowano tylko 5 gatunków. Są to pojawiający się wczesną wiosną, nawet już w marcu, smardz wyniosły (stożkowaty), pasożytująca na drzewach żagwica listkowata, czy będący w mikoryzie z sosnami szmaciak gałęzisty, a także podgrzybek pasożytniczy i purcliawica olbrzymia, której owocniki osiągają