Tymczasem polska współczesna literatura przedmiotu zalicza do rynku finansowego zarówno krótko, jak i długoterminowe kapitały pieniężne. Mimo, iż takie rozumienie prezentowanego rynku wynika z technicznego, nie zaś funkcyjnego podejścia do pojęcia kapitału, dla potrzeb niniejszej pracy, autorka przyjmie właśnie ową uproszczoną formę jego opisu.
Warto zaznaczyć, iż sam rynek finansowy jest w warunkach polskich często definiowany jako funkcjonalnie i przedmiotowo wyodrębniona część systemu gospodarczego, gdzie podejmowane są celowe, uwzględniające kryterium wyboru decyzje gospodarcze związane z cyrkulacją, rozmieszczeniem i użyciem środków' finansowych. Owo przemieszczanie się środków' finansowych między podmiotami rynku, dokonuje się za pośrednictwem instrumentów finansowych. Przez pojecie to rozumie się określone zobowiązania (stosunki kredytowe) lub inaczej, roszczenie majątkowe kapitałodawrcy wobec kapitałobiorcy.
Właśnie z punktu widzenia właściwości przedmiotu, a więc rodzaju rzeczonych instrumentów, rynek finansowy można podzielić na konkretne segmenty, co uwidocznione zostało na schemacie 1
Schemat 1. Struktura rynku finansowego według rodzaju instrumentu
Rynek pieniężny
Rynek finansowy
Rynek kapitałowy
Rynek instrumentów pochodnych
Fornard — Futures Opcje Swapy
Lokaty międzybankowe Bony skaibowe Bony komercyjne Certyfikaty depozytowe Weksle
— Akcje
— Obligacje:
skarbowe komunalne przedsiębiorstw
Certyfikaty depozytowe
Rynek walutowy
Rynek depozytowo-kredytowy
— Lokaty bankowe
— Kredyty bankowe
— Pożyczki
— Waluty
— Certyfikaty walutowe