118170

• Krzywa podaży przedsiębiorstwa - krzywa przedsiębiorstwa wielkości produkcji danego dobra, jakie przedsiębiorstwo zdecyduje się wytwarzać przy różnych poziomach ceny, dążąc do maksymalizacji zysku

Koszly    Konstrukcja knywn poeta iy w¹ liółim cłiesie

1

   Przy cenie Pj przedsiębiorstwo osiąga zysk ekonomiczny i kontynuuje produkcję na tym samym poziomie.

•    Przy cenie P2 przedsiębiorstwo nie osiąga zysku ekonomicznego, ale nie ponosi też straty. Przeciętny koszt jest równy cenie. Przedsiębiorstwo kontynuuje produkcję na poziomie Utargi przedsiębiorstw a pokryw ają pełne koszty ekonomiczne, więc wszystkie czynniki produkcji mają swoje wynagrodzenie. Zatem jest to sytuacja równoważna z korzyściami osiąganymi w alternatywnej formie działalności. (Nie jest to sytuacja zła, ale średnio korzystna).

•    Przy cenie P₃ przedsiębiorstwo ponosi straty, ale powinno kontynuować produkcję na poziomie Q₃ zgodnie z zasadą minimalizacji strat krótkookresowych. Przy zaprzestaniu produkcji strata przedsiębiorstwa byłaby równa kosztom stałym. Przy kontynuacji strata będzie mniejsza, gdyż przy cenie P_t pokrywane są koszty zmienne oraz przynajmniej część kosztów stałych. (Lepiej kontynuować produkcję, niż zaprzestać).

•    Tak będzie dopóty cena nie obniży się do P₄ (ceny zamknięcia). Przy cenie P₄ przedsiębiorstwo może kontynuować produkcję na poziomie Qa, ale cena P₄ nazywana jest ceną zamknięcia, gdyż każda cena niższa od P₄ nie będzie pozwalała na kontynuowanie produkcji (strata byłaby zbyt duża).

•    Krzywa podaży przedsiębiorstwa doskonale konkurencyjnego w krótkim czasie pokrywa się z rosnącym fragmentem krzywej kosztu krańcowego, począwszy od minimum przeciętnego kosztu zmiennego

•    W krótkim okresie przedsiębiorstwo zaprzestaje produkcji, gdy cena rynkowa jest niższa od przeciętnego kosztu zmiennego (dla wielkości produkcji odp. optimum ekonomiczne) - to granica racjonalnych strat.