113131

decyzji, ale równie gdy podjęte w postanowieniu rozstrzygnięcia naruszają jej interes prawny.

Zażalenie wnosi w terminie 7 dni od dnia doręczenia /ogłoszenia/ postanowienia stronie. Zażalenie jest środkiem zaskarżenia względnie suspensywnym, gdyż nie wstrzymuje z mocy prawa wykonania zaskarżonego postanowienia. Organ podatkowy, który wydał zaskarżone postanowienie, może jednak uznać za uzasadnione jego wstrzymanie.

Nadzwyczajne środki zaskarżenia.

Decyzja w sprawach podatkowych jest prawidłowa, jeżeli spełnia dwie podstawowe przesłanki: jest zgodna z normami materialnego prawa podatkowego i normami prawa procesowego, wynikającymi z Ordynacji podatkowej oraz przepisów szczególnych.

Celem zasady trwałości decyzji jest nie tylko ochran praw nabytych strony, ale ogólnie ochrona porządku prawnego. Pewność zaś obrotu prawnego wymaga, by decyzje ostateczne stawały się trwałe.

Wznowienie postępowania jest instytucją, która ma na celu stworzenie prawnej możliwości przeprowadzenia ponownego postępowania wyjaśniająco i podjęcia ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej ostateczną decyzją podatkową, jeżeli postępowanie, w którym ona zapadała, była dotknięta kwalifikowanymi wadliwościami procesowymi.

Przyczyny wznowienia postępowania wynikają z art. 240 o.p. i są następujące:

•    Dowody, na których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe

•    Decyzja wydana została w wyniku przestępstwa

•    Decyzja wydana została przez pracownika lub organ podatkowy podlegający wyłączeniu

•    Strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu

•    Wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję'

•    Decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu

•    Decyzja została na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji.

Wznowienie postępowania w sprawie podatkowej następuje z urzędu lub na wniosek strony.

Niektóre decyzje w sprawach podatkowych mogą być dotknięte bardzo istotnymi wadami kwalifikacyjnymi, polegającymi głównie na naruszeniu materialnego prawa podatkowego, które w imię praworządności oraz pewności obrotu prawnego wymagają wyeliminowaniu. Do eliminowania tego rodzaju decyzji służy instytucja stwierdzenia nieważności, stwierdzenia iż dana decyzja jest nieważna od samego początku jej wydania. Ordynacja podatkowa wymienia w art. 274 par. 1 o.p osiem ciężkich naruszeń prawa powodujących stwierdzenie nieważności decyzji:

•    Wydane zostały z naruszeniem przepisów o właściwości

•    Wydane zostały bez podstawy prawnej

•    Wydane zostały z naruszeniem przepisów o właściwości

•    Wydane został z rażącym naruszeniem prawa

•    Dotyczą sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną

•    Zostały skierowane do osoby nie będącą stroną w sprawie

•    Były niewykonalne w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały

•    W razie wykonania wywołałyby czyn zagrożony karą

•    Zawierają wady powodujące ich nieważności z mocy prawa.

Jedną z cech charakterystycznych postępowania podatkowego jest to, iż wbrew zasadzie trwałości decyzji ostatecznych, decyzje takie mogą być zmieniane lub uchylane nie tylko wtedy, gdy dotknięte są wadami kwalifikowanymi, ale również gdy dotknięte są wadami niekwalifikowanymi, a nawet gdy to są decyzje prawidłowe z punktu widzenia ich legalności. Jest to tzw. odwołalność fakultatywna podatkowych decyzji ostatecznych.