121821

bezrobocia dokonuje się w odniesieniu do wielkości zasobów pracy, czyli wszystkich pracujących i aktywnie poszukujących pracy. Zasób pracy nie obejmuje tych, którzy me chcą pracować, emerytów oraz młodych jeszcze niepracujących. Stopa bezrobocia to stosunek liczby nie zatrudnionych pracowników do wielkości zasobu pracy.

Cel polityki makroekonomicznej to takie prowadzenie gospodarki, by po zakłóceniach wracała do potencjalnego poziomu PKB, następowało zmniejszenie inflacji, jeśli staje się zbyt wysoka, bezrobocia czy pobudzenie tempa zbyt niskiego wzrostu gospodarczego Państwo ma do dyspozycji całą gamę narzędzi polityki gospodarczej, za pomocą, których może oddziaływać na zachowanie gospodarki jako całości. To między innymi:

•    Wielkość podatków,

•    Zamówienia publiczne,

•    Stopy procentowe,

•    Wielkość podaży pieniądza,

•    Kursy walutowe.

Ramy analizy makroekonomicznej.

Gospodarka w ujęciu całościowym składa się z ogromnej liczby podmiotów gospodarczych:    gospodarstw domowych, przedsiębiorstw oraz jednostek

organizacyjnych państwa, na szczeblu lokalnym i centralnym. Podejmowane przez nie decyzje wyznaczają łączne wydatki całkowite w gospodarce, dochód całkowity i ogólną wielkość produkcji dóbr i usług. Produkt krajowy brutto to miara wielkości produkcji wytworzonej przez czymiiki wytwórcze zlokalizowane na terytorium danego kraju, niezależnie od rodzaju własności. PKB mierzy wartość produkcji wytworzonej w gospodarce kraju. PKB można mierzyć za pomocą trzech równorzędnych metod:

1.    Jako sumę wartości dodanej w procesie produkcji,

2.    Jako sumę docłiodów czynników wytwórcach, łącznie z zyskami otrzymywanymi przez przedsiębiorców,

3.    Jako sumę wydatków na dobra finalne

PNB, czyli produkt narodowy brutto to miara całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca świadczenia usług przez czynniki produkcji.

PNB równy jest PKB powiększonemu o dochody netto z tytułu własności za granicą PNN, czyli produkt narodowy netto to PNB minus amortyzacja, czyli zużycie kapitału trwałego.

Dochód narodowy to produkt narodowy netto wytworzony w gospodarce Jego wielkość otrzymuje się poprzez odjęcie amortyzacji od PNB w cenach czynników produkcji.

Wielkość zużycia kapitału trwałego trudno jest precyzyjnie ustalić i w rezultacie większość ekonomistów stosuje PNB jako wyznacznik dochodu narodowego i miernik zmian sytuacji gospodarczej kraju. Wynika z tego faktu również konieczność zawarcia w rachunku PNB najszerszego obszaru działalności gospodarczej danego państwa. W praktyce napotyka się na dwa zasadnicze problemy:

1. Efekty uboczne działalności gospodarczej wpływają na w^rzrost uciążliwości życia, czyli od PNB należałoby odjąć tzw ujemne efekty zewnętrzne produkcji (uboczne), co jest praktycznie niemożliwe do oszacowania i zrealizowania,