123504

Ziemi krótkofalowego promieniowania słonecznego. Powoduje ono, zwłaszcza fale B o długości 290-320 nm, zwiększenie liczby oparzeń skóry, zachorowań na raka skóry, nasilenie się chorób oczu (katarakta) oraz osłabienie systemu odpornościowego organizmu.

Promieniowanie ultrafioletowe ma szkodliwy wpływ na florę - wskutek wzrostu jego natężenia maleje wysokość plonów, przyrost masy zielonej roślin. Promienie niszczą także plankton morski, który jest pożywieniem dla ryb - spadek liczebności populacji - oraz pochłania dwutlenek węgla z atmosfery. Wzrost ilości CO2 natomiast przyczynia się do efektu cieplarnianego.

Jednocześnie wzrasta ilość ozonu bezpośrednio przy powierzchni Ziemi. Obecność w powietrzu dwutlenku azotu NO2 sprzyja powstawaniu ozonu, natomiast węglowodory powodują, iż stężenie ozonu może stać się niebezpiecznie wysokie (choroby zwierząt, uszkodzenia roślin).

Emisja freonu do atmosfery jest bardzo duża. Ze względu na jego długi okres pozostawania w stratosferze zdecydowano, że niezbędne jest zmniejszenie używania tego gaza Około 100 krajów podpisało umowę, wg której miały ograniczyć, a z czasem nawet wycofać freon z użytku. Jednocześnie prowadzone są poszukiwania substancji zastępczej.

Pomimo tego groźny dla ozonu chlor pozostanie w stratosferze jeszcze przez kilkadziesiąt lat.