123759

Walcowanie poprzeczne charakteryzuje się tym, że materiał wykonuje dzięki walcom ruch obrotowy a walce o osiach równoległych obracają się w zgodnym kierunku. Ta metoda przeznaczona jest do walcowania np. wielo wypustów, gwintów zewnętrznych.

W walcowaniu skośnym, służącym głównie do otrzymywania tulei, materiał wykonuje ruch śrubowy a walce o osiach wzajemnie skośnych obracają się w zgodnych kierunkach.

Do podstawowych parametrów wpływających na technologię walcowania należą:

•    gniot,

•    poszerzenie,

•    wydłużenie,

•    wyprzedzenie.

W walcownictwie przyjmuje się następujące oznaczenia: h₀ - wysokość pasma przed walcowaniem, bo - szerokość pasma przed walcowaniem, lo - długość pasma przed walcowaniem, hi - wysokość pasma po walcowaniu, bi - szerokość pasma po walcowaniu,

11- długość pasma po walcowaniu,

50    - powierzchnia przekroju pasma przed walcowaniem,

51    - powierzchnia przekroju pasma po walcowaniu.

Gniot to wskaźnik liczbowy odkształcenia materiału określający zmniejszenie grubości walcowanego materiału od h₀ do hi jakie następuje w czasie przepustu, czyli jednorazowego przejścia materiału między walcami. Rozróżnia się:

•    gniot bezwzględny    Ah = ho - hi

•    gniot względny (jednostkowy)    Eh = Ah / h₀

Poszerzeniem jest wskaźnik liczbowy odkształcenia określający zwiększenie szerokości od bo do bi. Wyróżnia się poszerzenie bezwzględne Ab = bi - bo, jak i poszerzenie względne £b = Ab / bo.

Wydłużenie to wskaźnik liczbowy odkształcenia określający zwiększenie długości walcowanego materiału od lo do U. Analogicznie rozróżnia się wydłużenie bezwzględne Al = li -1₀, jak i wydłużenie względne £1 = Al /1₀.

W procesie walcowania zachodzi w kotlinie walcowniczej zjawisko wyprzedzania, które przy walcowaniu blach i taśm ma bardzo duże znaczenie. Pasmo walcowane wchodzące w strefę odkształcenia ma prędkość mniejszą od prędkości obwodowej walców. Stwierdzono doświadczalnie, że pasmo opuszczające walce ma większą prędkość niż wynosi prędkość obwodowa walców. W takim razie na łuku AB (łuku styku) istnieje co najmniej jeden punkt (może być strefa), w którym prędkość walcowanego metalu jest równa prędkości obwodowej walców. Takie miejsce nazywa się punktem podziału, kąt 5 wyznaczający położenie punktu podziału na łuku styku nazywa się kątem podziału. Zamiast linii podziałowej występuje tzw. strefa przylepiania się materiału do walca.

2z6