124194

1965r. i obowiązującego od 1 lipca 1967r., powstał wspólny organ naczelny-Rada¹.

8 listopada 1993r., w kilka dni po wejściu w życie Traktatu o Unii Europejskiej, Rada, na mocy własnej decyzji, przybrała nazwę Rady Unii Europejskiej-i jest to obecnie jedyna nazwa, pod jaką powinna ona występować:. Nazwanie dotychczasowej Rady-określonej przepisami traktatów założycielskich Wspólnot Europejskich-Radą Unii Europejskiej wynikało nie tylko z pragnienia zaakceptowania kolejnego etapu w rozwoju procesu integracji europejskiej, jakim było powstanie Unii Europejskiej, lecz i z faktu, że Traktat z Maastricht nałożył na Radę (jako organ Wspólnot Europejskich) pewne zadania związane z realizacją wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a także spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości (tzw. II i III filary Traktatu z Maastricht)². Rada Unii Europejskiej jest organem głównym Wspólnot z siedzibą w Brukseli. Posiada zasadnicze kompetencje decyzyjne w UE³. Ma ona charakter organu międzyrządowego, którego głównym celem jest, z jednej strony, realizacja zadań zapisanych w aktach założycielskich Wspólnot, a także wynikających z Traktatu o Unii Europejskiej, z drugiej zaś-reprezentowanie i ochrona interesów państw członkowskich. Z formalnoprawnego punktu widzenia Rada nie jest jednak konferencją międzyrządową (ma jedynie możliwość wypowiadania się w kwestii zwołania takiej konferencji). Art. 146 Traktatu Rzymskiego w kwestii składu Rady Unii postanawia, iż wchodzi do niej przedstawiciel szczebla ministerialnego każdego państwa członkowskiego⁴. Rada Unii może występować w kilku postaciach. Podstawowy jej skład tworzą ministrowie spraw zagranicznych (Rada do Spraw Ogólnych), natomiast w wielu innych przypadkach tworzą ją ministrowie odpowiedzialni za tę dziedzinę, której omawianie przewidziano w porządku dnia obrad: mogą to być ministrowie rolnictwa, transportu, przemysłu itp. (są to sesje specjalne Rady Unii). Bez względu na skład, Rada jest uprawniona do podejmowania decyzji wynikających z traktatów wspólnotowych. Ministrowie tworzący Radę Unii Europejskiej, niezależnie od uprawnień wynikających z traktatów, są upoważnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu reprezentowanych przez siebie rządów. Najszerszy zakres uprawnień w tej materii mają ministrowie spraw zagranicznych. Ministrowie poszczególnych resortów podejmują decyzje wyłącznie w zakresie własnych kompetencji. Ministrowie tworzący ten kolegialny organ, reprezentują jednocześnie swe rządy, przed którymi są odpowiedzialni, podobnie jak przed parlamentami swych krajów. Posiedzenia Rady Unii

1

L. Ciamaga i inni .Unia Europejska, op. cif., s. 54

2

’ J. A. Wojciechowski, Instytucje i porządek..., op. cit., s. 40.

3

Z. Brodecki M. Drobysz, S. Majkowska. Traktat o Unii Europejskiej. Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską z komentarzem. Warszawa 2002, s. 419, 420.

4

J. A. Wojciechowski, Instytucje i porządek.., op. cit., s. 43.