dalszego rozwoju badań.
Wielu naukowców stworzyło typologie na podstawie swoich badań, tak jak E. Kretschmer stworzył typologie, w której twierdził, że istnieje zbieżność między budową ciała a skłonnością do pewnych chorób psychicznych. Natomiast psycliiatra niemiecki K. Conrad w 1941 roku zbudował tzw. Genetyczną teorie typów. Jego zdaniem różnorodność w budowie ciała oraz jej związek z temperamentem da się wyjaśnić jedynie przez przyjęcie specyficznego rodzaju genów, które dominując determinują taką lub inną budowę ciała odpowiedzialną za cechy temperamentu Koncepcja związków między pewnymi ogólnymi właściwościami procesów nerwowych a typami temperamentów przedstawił J. P. Pawłów. Pawłów prowadził badania na psach w rezultacie czego skonstruował całkowicie odmienną typologie temperamentu, zwaną typologią układu nerwowego. Stworzył on cztery typy układu nerwowego odpowiedzialne za temperament.
Pierwszy Typ to silny zrównoważony ruchliwy- Sangwinik. Jego układ nerwowy odznacza się siłą procesów nerwowych, ich równowagą i dużą ruchliwością. Taki człowiek, to człowiek szybki, łatwo dostosowujący się do zmiennych warunków życia.
Drugi Typ to silny zrównoważony powolny-Flegmatyk. Jego układ nerwowy cechuje również duża siła i równowaga procesów nerwowych przy jednoczesnej małej ruchliwości. Flegmatyk reaguje spokojnie i powoli, wykazuje niechęć do zmiany otoczenia jednak jest odporny na bodźce silne i długotrwałe.
Trzeci Typ to silny niezrównoważony, z przewagą pobudzenia-Choleryk. Jego układ nerwowy charakteryzuje obok dużej siły, przewaga pobudzenia. Odznacza się dużą energią życiową przy jednoczesnym braku opanowania, gwałtowny, wybuchowy.
Czwarty Typ to słaby-Melancholik. Osoby należące do tego typu cechują się słabością procesu pobudzenia, są mało odporne na działanie silnych bodźców. Stąd melancholicy bywają często bierni i mają zahamowania. Działanie bodźców silnych może być szczególnie dla typu słabego, źródłem różnego typu zaburzeń.
Pawłów wyraźnie stwierdza, że typ układu nerwowego odpowiedzialny za temperament jest wrodzony i stosunkowo mało podatny na zmiany pod wpływem środowiska czy oddziaływań wychowawczych
Ja jednak analizując osobiste doświadczenia jestem trochę odmiennego zdania. Zgodzę się z tym że niektóre wewnętrzne cechy organizmu mogą być odpowiedzialne za to jakim się jest człowiekiem, lecz wydaje mi się, że właśnie pod wpływem środowiska czy, innych czynników wpływających na nasze życie ludzki charakter - temperament może ulec zmianie. Przyrównując swój temperament do typów Pawłowa, mogłabym powiedzieć o sobie, że jestem cholerykiem, lecz dodała bym do tego parę cech, raczej pozytywnych które mogą wpływać na mój temperament, a mianowicie pogodne usposobienie, otwartość, łatwość w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi.
Uważam, że temperament każdego człowieka zależy od środowiska w jakim przebywa i w jakim się wychował, oraz od wielu sytuacji życiowych z jakimi codziennie się stykamy.
Moim zdaniem ludzkich zachowań nie da się przewidzieć, gdyż np.; flegmatyk może stać się cholerykiem lub odwrotnie.
Literatura: Jan Strelau „Temperament i inteligencja” Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1992