47117

3.    mięsień prostownik nadgarstka promieniowy

4.    mięsień prostownik palca wskazującego

Oba te działania ujawniają się np podczas pisania, czesania się i uchylania nakrycia głowy. Z kombinacji w/w dwóch rodzajów mchów wahadłowych otrzymuje się mch obwodzenia dłoni Mamy z min do czynienia tylko przy ustalonym przedramieniu.

Dla charakterystyki nadgarstka i śródręcza jako całości należy pamiętać, że stanowią one ogniwo wpisane pomiędzy elementy o znacznej ruchomości, tj przedramię i palce Ogniwo to ma jednocześnie do spełnienia dwie przeciwstawne funkcje. Z jednej strony powinno powiększać i urozmaicać zakres ruchu dłoni jako całości oraz jej giętkość i elastyczność, z drugiej stanowić silny blok jako ochronę elementów nerwowo - naczyniowych, przyczep ruchomy dla mięśni poruszających dłonią oraz jako przyczep ustalony dla wielu drobnych mięśni palców' Tak jak i w wielu innych miejscach w ustroju w przypadku takim pojawiają się tu stawy pólścisłe (międzynadgarstkowe, nadgarstkowo - śródręczne i iniędzyśródręczne) otoczone całą siecią więzadel oraz wieloma przebiegającymi ścięgnami mięśni. Wszystko to czyni z tego elementu wysklepiona płytkę, elastyczną tylko tyle aby przyłożone duże siły nie powodowały zbyt latw^ro ani jej pęknięcia, ani zgięcia znajdujących się na mej elementów nerwowo naczyniowych.

Ruch oddalania i zbliżania palców do osi III palca zachodzi w płaszczyźnie promieniowo - łokciowej w granicach od 40 - 60 stopni Więzadla poboczne polaryzują mchy w tych stawach (kulistych) uwalniając je tylko w płaszczyźnie grzbietowo - dłoniowej wokół osi promieniowo - łokciowej (zginani i prostowanie palców) w zakresie 110-120 stopni. Z kombinacji tych dwóch ruchów powstaje obwodzenie po płaszczyźnie stożka Palce natomiast nie mają możliwości rotacji Zespól zgmaczy stanowią:

1.    mięsień zginacz palców głęboki i powierzchniowy

2.    mięśnie międzykostne

3.    mięsień odwodziciel palca małego

4.    mięsień zginacz krótki palca małego

Najczęściej obserwuje się skurcz koncentiyczny zachodzący podczas mchów dowolnych i w czasie chwytu. Skurcz izometryczny ma miejsce podczas ustalonego chwytu oraz przy wspieraniu się na palcach Skurcz ekscentryczny może zachodzić gdy palce nie są w stanie utrzymać ciężaru ciała i są przez ten ciężar biernie prostowane; w przypadku tym zachodzi jednocześnie zmiana przyczepu ruchomego i ustalonego. Mięśnie te działaj na zasadzie dźwigni jednostronnych. Kwestię przyłożenia dźwigni jednak trudno ustalić, ponieważ zmienia się ona bardzo w zależności od miejsca przyłożenia siły oporu na palcu. W czasie chwytów najczęściej obciążony jest środek bliższego paliczka i dźwignia jest wtedy lekko siłowa. Chcąc poprawić warunki pracy mięśni automatycznie przesuwamy silę oporu na szparę stawową i dźwignia zmienia się w oszczędnościową. Na końcach palców stosunek ten jest bardzo niekorzystny i i można zrównoważyć jedynie niewielka siłę.

Zespól prostujący stanowi:

1.    mięsień prostownik palców

2.    mięsień prostownik wskaziciela

3.    mięsień prostownik palca małego

4.    mięśnie międzykostne