47230

-    nadciśnienie i zawał,

-    choroby serca i nowotwory,

-    otyłość i cukrzycę.

Ma tu wpływ środowisko, a nie genetyczne wyposażenie, związane na dodatek z rasą.

Wykrywana w badaniach genomu ludzkiego rozmaitość jego zawartości nie jest argumentem za istnienie ras, a jedynie polimorfizmem.

Z czego wynika niechęć do rezygnacji z terminu ras?

Ludzie skłonni są uznawać tezę o braku ras za:

-    naciąganie rzeczywistości,

-    poprawność polityczna,

-    przejaw ślepoty na oczywista zmienność.

Dlaczego ludzie SA tak przywiązani do pojęcia rasy ludzkiej?

• tradycja i wygoda. Zwyczajni ludzie dokonują klasyfikacji dostrzeganej zmienności typologicznej.

Czy termin rasa jest użyteczny? Czy istnieje potrzeba nazywania populaqi rasami?

Jeśli rasy maja być definiowane jako populacje które różnią się częstością genów, wówczas po co nam pojęcie rasy? Wystarczy - populacji.

Posługiwanie się terminem rasa niezależnie od tego jaką naukową definicje jej przypiszemy zawsze sprzyja typologicznemu - społecznie szkodliwemu - segregowaniu ludzi.

Biologiczne podobieństwo - pokrewieństwo?

Grupy o podobnych cechach fizycznych mogą być odległe genetycznie np. ciemny kolor skóry mieszkańców subsaharyjskiej Afryki i australijskich aborygenów.

Kolor skóry jest cechą adaptacyjną, nie rasową.

Kolor skóry jest determinowany przez wiele genów.

Melalina, która decyduje o zabarwienie skóry jest barwnikiem wytwarzanym w naskórku pod wpływem UV promieniowania słonecznego przez komórki - melanocyty.

Działanie doboru naturalnego - zapewnienie sukcesu rozrodczego właściwie ubarwionych osobników.

Emitowane przez słońce promieniowanie UV:

-    rozkłada kwas foliowy (niezbędny dla rozwoju CUN), i może wywołać nowotwory skóry.

-    stymuluje produkcję witaminy D, niezbędnej do prawidłowego rozwoju kośćca.

Ludzka skóra musi zatem być:

-    na tyle demna, by chronić jej właśaciela przed rozkładem kwasu foliowego i nowotworami

-    a jednocześnie na tyle jasna by umożliwić syntezę witaminy D.

POSUMOWANIE

-    Wykrywana w badaniach genomu ludzkiego rozmaitość nie jest argumentem za istnieniem ras, a jedynie za polimorfizmem.

-    Rezygnując z pojęcia rasa w odniesieniu do człowieka nie negujemy istnienia ludzkiej różnorodności biologicznej.

-    Współczesną tendencją naukową jest wyjaśnianie tej różnorodności a nie szufladkowanie ludzkości do nieciągłych kategorii zwanych rasami.