49333

ZASOLENE - ilość (w grantach) wszystkich soli znajdujących się w 1 OOOg wody. Zasolenie wyraża się w promilach. Zasolenie pchlego oceanu to około 35% Oznacza to że na lOOOg wody przypada tam 35g soli.

W ogólnym przypadku wnrtość zasolenia zmienia się w zależności od dopływu wód słodkich, opadów, natężenia parowania, powstawania i topnienia lodów oraz procesów mieszania wód Wody rzeczne i opady uysładzają wodę morską, zmieniając wartość zasolenia. Na skutek parowania koncentracja roztworu solnego zwiększa się. Topnienie lodów powoduje zmniejszenie zasolenia, ponieważ lody mają mniejsze zasolenie niż otaczająca woda. CIKZar WŁAŚCIWY WODY MORSKIEJ - stosunek ciężaiu dowolnej objętości wody morskiej o temperaturze t do ciężaru takiej samej objętości wody destylowanej o temperaturze t.

GĘSTOŚĆ WODY MORSKIEJ - stosunek masy określonej objętości wody morskiej o temperaturze t (temperatura wody w miejscu znajdowania się) do masy takiej samej objętości wody destylowanej w temperaturze 4° C i przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym. Zależy ona od zasolenia i temperatury.

Z obliczai wynika, że np. w warunkach łaniej żeglugi w wodach o dużym zasolatiu wysokość wolnej burty jest większa niż w wodzie słodkiej. Masowce o wyporności 140001 pływające z Odessy do Aleksandrii uwzględniając zmniejszane zanuizatia na Morzu Śródziemnym o około 10 cm mogą dodatkowo zabierać 2141 ładunku Kiedy gęstość wody na planowTOiej trasie jest mniejsza niż w porcie załadowania, należy wychodzić w moize z pewnym niedoborem ładunku.

ROZKŁAD ZASOLENIA

Najmniejszą wnrtość zasolatia obserwuje się w pobliżu równika. Wynika to z obfitej ilości opadów w tej strefie. Strefy największego zasolenia znajdują się na obu półkulach w pobliżu szerokości 20°. tu bowian obsawuje się największe różnice pomiędzy paiowanian a opadami (pai owanic znacznie przewyższa opady). Dalej w kierunku biegunów, zasolatie się zmniejsza, dochodząc do wątłości minimalnych w przybzerznych obszarach mórz arktyczuych. jest to spowodowane napływali wód słodkich z dużych rzek. a także topniaiian lodu w okresach letnich.

PRĄD WIATROWY

Jest to ustalony prąd wiatrowy wywołany przez wiatr o stałym kierunku i stałej prędkości na morzu otwartym

przy założaiiach :

1.    Gęstość wody jest wartością stałą, a woda jest nieśćiliwa

2.    Powierzchnia morza zachowuje połoźaiie poziome - nie obseiwuje się napędzania i odpędzania wody przez wiatr

3.    Głębokość morza jest nieskończone wielka

Wnioski wypływające z teorii V.W.Ekmana:

1.    Prędkość prądu wiatrowego na powiazchni morza jest proporcjonalna do sity tarcia powstającej przy ruchu powiarza nad powiazchnią w^rody

2.    Kierunek prądu wiatrowego na powierzchni odchyla się od kiamiku wiatm o kat 45° w prawo na półkuli północnej i w lewo na południowej

3.    Na głębokości

r= Z) =

x W

która nazywa się głębokością tarcia, wektor prądu jest skierowały przeciwnie do wektora prądu powia zchniowego, a jego prędkość wynosi 1/23 część prędkości prądu

CECHY CIEPLEJ MASY POWIETRZA powidrze przanieszcza się z niższych do wyższych szerokości geograficznych powidrze przanieszcza się znad otwartego, wolnego od lodu akwaiu morskiego nad tę część, która jest pokryta lodan

powietrze w okresie zimy pizanieszcza się znad oceanu nad ląd powietrze w porze ldniej z wnętrza kontynaitu napływa nad obszary morskie CECHY CEPLEJ MASY POWIETRZA

powietrze przanieszcza się z wyższych niższych do niższych szerokości geograficznych powidrze przanieszcza się znad zlodzonych części akwaiów morskich nad obszary wodne wolne od pokrywy lodowej

powietrze w zimie napływa znad wychłodzonego lądu nad ocean powietrze latań napływa znad ciepłego morza nad silniej ogrzany ląd