19
Prawo Ampera - Laplace'a zapisana w oparciu o doświadczenia Z doświadczenia wynika, że prąd elektryczny wytwarza pole magnetyczne w przestrzeni otaczającej przewodnik Pole B wytworzone przez przewodnik z prądem olw odl. r od przewodnika jest równe B = (p„\4n ) I całka (ur x Ur) \ r2 dl (6)
Po - przenikalność magnetyczira ośrodka Ut - wektor jednostkowy ośrodka do j.
Ur - wektor jednostkowy ośrodka do r
Ponieważ prąd elektiyczny jest mchem ładunków, w związku z czym zgodnie z równaniem (6) pole magnetyczne (oddziaływanie magn.) jest wytwarzane przez ładunki w mchu. z doświadczalnego praw'a A.-L. wynika, że ładunek w mchu wytwarza pole magnetyczne ad. rys.: UtJCUr ||ye
U X Ur = Sill8
B = (|Jo I \ 4 II) „‘“całka (sin0 \ r2) dl (7) r = R \ sin0 1 = -Rctg0 (8)
FORMUŁA BIOTA - SAYARTA: B = (p„ I \ 2nR) u»
dl = -Rd(ctg0) = - Rd(cos0\sm0) = Rd[(sm20 + cos28) \ sin20] = (R \ sin20 )d0
dl = R\sin20 d0 (9)
1 = [-OCT +<»] =}0[OJI]
(8) + (9) —» (7)
B = (p„\2n) (BR) (10)
B = (Po\2n) (DR) u, (1 Oa) - FORMULA BIOTA - SAYARTA
Linie sil pola magnetycznego tworzą wspólkoncenhyczne okręgi o środku w miejscu gdzie jest przewodnik.
E siła z jaką pole B (wytworzone przez przewodnik I) działa na przewodnik z prądem I’:
F = 1’calka -Ur B dl’ (2)
Ut X B = - UrB
F = (poI\2riR) (z prawa B-S)
Wykorzystując regułę B-S dostajemy E = -(pJ'\2nR)uRcalka dl’
E = -(|ioT.2nR)uR (3)
Z równania (3) wynika, że takie dwa przewodniki, w których płyną prądy równolegle się przyciągają, tzn że przewodnik z prądem I przyciąga przewodnik I’.
2 przewodniki w których prądy płyną antyrównolegle odpychają się Wzór (3) służy jako definicja Ampera.
|ifl\4n = km = 10'7 F = -10-7 (211’\R)L
W przewodnikach płyną prądy o natężeniu 1A jeżeli te dwa przewodniki równoległe będące w odległości lm od siebie działają silą równą 2 x 10'7 N (przyciągającą albo odpychającą) na każdy metr długości przewodnika.