OSCYLATOR HARMONICZNY
m - masa odważnika przyczepionego do oscylatora m = 50, 100,150, 200, 250, 300 g
m |
F |
X |
T«„ |
tan |
k |
AT/T |
Tobi | |
L-P |
kg |
N |
m |
S |
S |
% |
% |
s |
1 |
0,050 |
0,490 |
0,014 |
0,28 |
5.6 |
35.035 |
0.070 |
0,237 |
2 |
0.100 |
0,981 |
0,029 |
0,34 |
6.8 |
33.827 |
0.034 |
0,341 |
3 |
0,150 |
1,471 |
0,045 |
0,44 |
8.8 |
32.700 |
0.022 |
0,425 |
4 |
0,200 |
1,962 |
0,060 |
0,50 |
10.1 |
32.700 |
0.016 |
0,491 |
5 |
0,250 |
2,452 |
0,075 |
0,53 |
10.6 |
32.700 |
0.013 |
0,549 |
6 |
0,300 |
2,943 |
0.090 |
0,58 |
11.6 |
32.700 |
0.011 |
0,602 |
x - droga o jaką wydłużył się oscylator po dołożeniu kolejnego odważnika
Wzory potrzebne do obliczeń:
F = iii * g [N] = [kg* m/s2 ] g - przyspieszenie ziemskie = 9,81 m/s2
Tm = 2jc V m / k k=- mg/x [ s ] = [ kg / kg/s2 ]
m, - masa oscylatora = 0,0346 kg k - współczynnik proporcjonalności
Błąd względny wszystkich pomiarów wynosi:
AT/T = Ax/2x* 100%
gdzie:
Ax - niedokładność pomiaru wychylenia = 0,002 m x - zmierzona wielkość wychylenia
3. WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA TŁUMIENIA I LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA KAMERTONU.