zgodnie z liniami grzbietów fal, następnie skręcamy o 90°, w kierunku z którego wieje wiatr). Prędkość wiatru szacujemy ze skali Beauforta, korzystając (dokąd nie dojdziemy do wprawy) z tabeli (patrz Tablice Nawigacyjne, instrukcja do wypełniania polskich Dzienników Okrętowych), określając ją w węzłach lub m/s. Szacunek musi być oparty na wyglądzie powierzchni morza, nie zaś wysokości fal i Dokładność szacunku kierunku i prędkości staje się niewielka przy dużych prędkościach wiatru (Vw> 20-22 m/s). Winnych przypadkach ocena prędkości wiatru rzeczywistego rzadko kiedy jest gorsza od 2 m/s, kierunku od 10°.
7. Obecnie bardzo wiele statków jest wyposażonych w wiatromierze nowej generacji (ultradźwiękowe, ciśnieniowe różnicowe, ...), które mają opcję wskazań - albo wiatr pozorny, albo wiatr rzeczywisty. W takiej sytuacji, zanim zacznie się przeliczać parametry wiatru należy sprawdzić jaki wiatr pokazuje wskaźnik wiatromierza.
Przykłady:
Wykorzystanię Jiomoaramu Z TN.89 Dane:
Na statku płynącym kursem 240' z prędkością 15 w zmierzono wiatr pozorny wiejący z kąta kursowego 70°LB i mający prędkość 10 m/s. Określamy parametry wiatru rzeczywistego:
a: ujednolicamy prędkości do węzłów. 10 m/s = 20 w,
b. przyjmujemy jednolitą skalę dla prędkości statku i wiatru -1 półokrąg na
nomogramie równy 4 w czerwony opis półokręgów - 4, 8,12,16, 20 w.
t,tvK tum ctisi boATa