wykorzystywać naturalną własność percepcji: jest to podstawa „czytania globalnego”, ucznia się, które rozpoczyna się od słów postrzeganych i rozpoznawanych globalnie, do sylab, produktów demokratyzacji słów przez stwierdzenie podobieństw, a wreszcie do dźwięków odkrywanych w ten sam analityczny sposób. Na tej podstawie może odbywać się komponowanie nowych słów i pisanie. Tak określić można metodę analitvc:no-syntetvczna, którą odkrywa Freinet.
Czytanie jako praca - czytanie to poszukiwanie tekstu, jaki jest potrzebny, bez względu na to, czy dla rozrywki, czy, zwłaszcza w działaniu Czytanie jako technika życia to przede wszystkim „czytanie praca”, w przeciwieństwie do „czytania narkotyku”, który odrywa od rzeczywistości i pogrąża w świecie wyobrażonym Jest to powód, dla którego Stowarzyszenie Nauczania Laickiego będzie wydawać książki dostępne dla dzieci w różnym wieku, gdzie czytelnicy będą mogli znaleźć po poszukiwaniu w katalogu Bibliotheque de travail, teksty, które pomogą im pogłębić wybrany temat.
Leżenie się pisania i ekspresja pisemna - błędy nie są już tylko biedami ocenionymi przez nauczyciela. Stanowią przeszkodę w publicznym komunikowaniu. przyjmuje się wiec za punkt honoru unikanie tych błędów. Zasady ortografii i gramatyki w miarę jak pozwalają je zrozumieć stają się koniecznością funkcjonalną.
Ortografia i gramatyka - uczeń w miarę możliwości zachowuje swoja autonomie: posłuży się słownikiem, podręcznikiem gramatyki, wykorzysta liszki korekcyjne. Nauczyciel w takich chwilach nie zawaha się przed prowadzeniem lekcji, ale w odróżnieniu od pedagogiki tradycyjnej, owa lekcja nie będzie wynikała z teoretycznego i abstrakcyjnego wysiłku progresji, ale ze stwierdzonych potrzeb.
Rachunek żywy - klasyczne nauczanie rachunku stanowi rzeczywistość specyficzną, całkowicie abstrakcyjna i fonnalną Jest to przyczyna z powodu której większość uczniów dostrzega w tym nauczaniu jedynie sztuczna grę, z której nic nie rozumie. Freinet pragnął włączyć nauczanie matematyki do życia.
Nauczanie przedmiotów ścisłych, historii i geografii domagał się aby rozpoczynać od obserwacji konkretnych, poczynionych w żywym środowisku: punktem wyjścia staje się studium środowiska, najistotniejsza jest nie tylko sama obserwacja, istnieje także potrzeba zrozumienia i potrzeba działania. Nauczanie przedmiotów ścisłych powinno być zakorzenione w aktywności technicznej. Nauczanie historii i geografii będzie posłuszne tym samym zasadom. I w tym wypadku trzeba rozpocząć od zbadania środowiska: śladów ludzkiej działalności znaczących miejsc W historii należy poddać badaniu dzieje własnej miejscowości, poszukując i analizując zabytki i różne ślady, ale także sięgać do opowieści ludzi starszych, których trzeba do tego namawiać, z magnetofonem i notesem w ręku W dziedzinie geografii będzie to obserwacja fermy, lokalnych fabryk, sieci komunikacyjnej, warunków mieszkaniowych, farmy, flory, itp
Przekształcanie szkolnego otoczenia - idealny lokal obejmuje przestrzeń centralna porównywalna do tradycyjnej Sali klasowej Ale dookoła tej Sali rozmieszczonych jest siedem warsztatów, gdzie mogą odbywać się zajęcia specjalistyczne w grupach Freint bardzo dokładnie wyszczególnił wyposażenie tych warsztatów, przeznaczonych do pracy manualnej (kuźni i stolami), zajęć gospodarskich, handlowych, spółdzielni, dokumentacji, eksperymentow'ania, reprodukcji (drukarnia, maszyny do pisania) oraz do twórczości artystycznej Oprócz tych warsztatów szkoła ma także własny ogród i tereny do hodowli Estetyczny układ zajęć, rozłożone w wielkich perspektywach czasowych dla całej klasy i indywidualnych „planów pracy”, jakie każdy uczeń opracowuje na początku tygodma Te plany traktowane sa w sposób zobowiązujący jako osobiste umowy o prace.
Zbiorowe egzaminy odbywały się rzadko i w miarę przerabiania programu zastępowane są przez techniki samooceny, w formie kwestionariuszy do wypełnienia za każdym razem, kiedy zdobyte są nowe kompetencje. Klasyczny program przedmiotów narzucony w dziedzinie