3) określanie intensywności produkcji na podstawie sumy nakładów. Ten sposób ustalania intensywności produkcji może być stosowany tylko w gospodarstwach prowadzących systematyczną rachunkowość rolniczą.
4) z braku danych o ponoszonych nakładach całkowitych poziom intensywności produkcji można określić ,na podstawie wybranych elementów nakładów lub innych wielkości wskaźnikowych, pośrednio, czyli w punktach. Wybranym elementom nakładów nadaje się punkty. Poziom intensywności produkcji oblicza się poprzez zsumowanie punktów przypadających na daną wielkość każdego elementu nakładów.
Manteuffel i Orkisz opracowali punktową metodę oceny intensywności produkcji opartą
na 5 parametrach ujętych w mierniku ilościowym oraz w pieniądzu:
1. fundusz plac na 1 ha UR,
2. wartość brutto środków tr wałych na 1 ha UR,
3. liczba jednostek siły pociągowej na 100 lra UR,
4. nawożenie mineralne w kg NPK na 1 lra UR,
5. liczba sztuk obornikowych na 100 ha UR.
Dla każdego parametru została przyjęta jednakowa skala punktowa od I do 4. przy czym liczbę punktów uzależniono od rzeczywistej wielkości poszczególnych parametrów. Pimkty te zsumowano dla każdego gospodarstwa i w ten sposób uzyskano wskaźniki intensywności oparte na rzeczywistej wielkości nakładów.
3.METODY OKREŚLANIA INTENSYWNOŚCI ORGANIZACJI.
Do okr eśl arna intensywności organizacji gospodarstwa najczęściej stosuje się metodę punktowa Kopcia lub Andreae. Metoda punktowa polega na tym, że każda roślina uprawna w zależności od jej faktycznej przeciętnej intensywności w kraju, oraz każdy gatunek lub grupa zwierząt (sztuka duża w metodzie punktowej Kopcia lub sztuka fizyczna w metodzie punktowej Andreae), w zależności od przeciętnych w kraju kosztów ich utrzymania, otrzymuje pewną (stalą) liczbę punktów', które nazywane są współczynnikami intensywności.
Wspólczyiuiiki intensywności są miarą określającą, ile razy intensywność pracy i nakładów' rzeczowych na daną roślinę lub kategorię zwierząt przewyższa intensywność nakładów' przy uprawie 1 ha rośliny podstawowej. Za roślinę podstawową przyjęto zboża. Wysokość nakładów' łącznych poniesionych przy uprawie 1 ha zbóż przyjmuje się za wielkość równą 1. Wspólczyiuiiki dla innych roślin i kategorii zwierząt ustalane są szacunkowo przez różnych autorów w odniesieniu do intensywności określonej uprawy przyjętej za podstawo odniesienia (do intensywności uprawy zbóż).
Obliczenie punktów' dla produkcji rośliimej polega na przemnożeniu liczb określających procentowy udział poszczególnych grup r oślin (w upr awie polowej), sadów' i trwałych użytków zielonych w powierzcluii użytków rolnych przez odpowiadające im wspólczyiuiiki intensywności.
Punkty dla produkcji zwierzęcej obliczamy mnożąc liczbę zwierząt poszczególnych gahuików lub grup według wieku w sztukach dużych (Kopeć) lub fizycznych (Andreae) na 100 ha UR przez odpowiadające im współczynniki intensywności.
Punkty z działu produkcji roślinnej i zwierzęcej sumujemy, a następnie porównujemy ze skalą intensywności organizacji gospodarstw opracowaną przez Kopcia, na podstawie badań prowadzonych w gospodarstwach indywidualnych.
Skala intensywności organizacji gospodarstwa wg Kopcia.
Poziom intensywności organizacji gospodarstwa: ekstensywny (do 200 punktów), malointensywny (200-250),