124103

gospodarczego. Zgodnie z tą ustawą za przedsiębiorcę maiego będzie się uważać tego, który zatrudnia średniorocznie poniżej 50 pracowników oraz osiąga przychody netto nie przekraczające równowartości 7 min Euro lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku nie przekroczy 5 min Euro. Średnim będzie zaś ten, który zatrudnia średniorocznie 50-250 pracowników, a jego przychód i suma aktywów nie przekroczyły odpowiednio 40 min i 27 min Euro.

Aktualnie polska statystyka dokonując podziału podmiotów gospodarczych według wielkości przyjmuje, począwszy od 1992 roku, kryterium liczby pracujących, dzieląc przedsiębiorstwa na mikroprzedsiębiorstwa (do 5 osób pracujących), małe firmy (6 — 50 pracujących), średnie firmy (51 — 250 pracujących), duże firmy (powyżej 250 pracujących).

Małe i średnie przedsiębiorstwa mogą przyjmować różne formy prawne. Mogą być firmą jednoosobową, która jest najczęstszą formą małych przedsiębiorstw, następnie spółką cywilną, spółką jawną i komandytową, wreszcie spółką z o. o. i spółką akcyjną.

Znaczenie sektora małych i średnich przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej Rola sektora MSP w rozwoju gospodarczym kraju jest bezsporna. Z doświadczeń krajów o rozwiniętej gospodarce rynkowej wynika, że rozwój małych i średnich przedsiębiorstw wnosi istotny wkład w tworzenie miejsc pracy, powoduje wzrost dochodów ludności, wzrost globalnego popytu i ogólny rozwój gospodarczy. W Polsce sektor MSP odgrywa ważną rolę w powstawaniu prywatnej własności środków produkcji. Małe i średnie przedsiębiorstwa wchłaniają i zagospodarowują zasoby siły roboczej, zwolnione na skutek procesu restrukturyzacji funkcjonowania sektora publicznego. Sektor MSP aktywnie uczestniczy w rozwoju infrastruktury ekonomicznej, koniecznej do efektywnego funkcjonowania systemu gospodarczego.

Bezsporny jest jego udział w zmianach strukturalnych kraju. Odbywa się to poprzez inicjowanie powstania i rozwoju nowych dziedzin produkcji i rodzajów usług.

Sektor ten tworzy także możliwości zatrudniania pracowników o niższych kwalifikacjach, poprzez dostarczanie produkcji na względnie niskim poziomie technicznego wytwarzania (tzw. Iow-tech).

Małe i średnie przedsiębiorstwa odgrywają bardzo ważną rolę w rozwoju regionów, pozwalając efektywnej wykorzystywać ich wewnętrzny, lokalny potencjał. Spełniają one szczególną rolę w tych regionach, które przeżywają trudności w związku z restrukturyzacją gospodarki i zagrożonych dużym bezrobociem.

Istotna rola sektora MSP w rozwoju gospodarczym kraju i wzroście jego konkurencyjności wynika ze specyfiki i cech tych przedsiębiorstw. Giarakteryzują się one prostą strukturą organizacyjną, szybkością procesów decyzyjnych, elastycznością, szybkim dostosowywaniem się do zmieniającego się popytu, kreatywnością. Przedsiębiorstwa te mają duże możliwości adaptacyjne do niestabilnego popytu i zmieniających się rynków zbytu, przyczyniają się zatem do ożywienia lokalnej koniunktury i odgrywają istotną rolę w walce z bezrobociem.

Małe i średnie przedsiębiorstwa w ujęciu statystycznym

W Polsce warunki do dynamicznego rozwoju sektora MSP powstały w końcu lat 80, wraz z wejściem w ż>cie 23 grudnia 1988 roku ustawy o działalności gospodarczej. Umożliwiła ona sektorowi prywatnemu prowadzenie działalności gospodarczej na równi z sektorem publicznym i dała szerokie możliwości podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej. Również istotne znaczenie w tym zakresie miała ustawa z 13 lipca 1990 roku o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i utworzeniu Urzędu Ministra Przekształceń Własnościowych i zliberalizowała dostęp wszystkich podmiotów do uczestnictwa w wymianie międzynarodowej.

Dzięki temu, w okresie 1988 — 1991 liczba firm prywatnych wzrosła o 162% (z 572 451 na koniec 1988 roku do 1 496 797 na koniec 1991 roku) i dalej o 16% w 1992 roku (do 1 739