Kto objął w ten sposób posiadanie i majątek posiadał przez ponad rok mógł się stać właścicielem kwirytarnym w drodze zasiedzenia.
Wymogi possessio et usucapio pro herede (posiadanie przez zasiedzenie jako spadkobierca):
- tytuł prawny (pro herede possidere) fakt jednorocznego posiadania
dobra wiara początkowo była zbyteczna
Bonoruni possessor mógł dochodzić zwrotu rzeczy spadkowych przeciw posiadaczowi pro herede przed pretorem.
Od uchwały senatu za czasów Hadriana - S.C. Iuventianuni takie samo uprawnienie miał dziedzic prawa cywilnego na mocy hereditatis petitio (przeciwko temu, kto zasiedział spadek w złej wierze)
Potem - zasiedzieć można było tylko pojedyncze przedmioty spadkowre (ale nie cały spadek)
- Od Marka Aureliusza - posiadanie cudzych przedmiotów spadkowych było przestępstwem
W prawie Justyniańskim - usucapio pro herede była możliwa tylko na rzecz posiadacza w dobrej wierze (czas - 3 lata dla ruchomości, 10 lub 20 dla nieruchomości)
Nabycie spadku przez heredes su i oraz necessarii_
Nabycie spadku następowało bez współdziałania władzy państwowej
1) S u i - osoby, które w chwili śmierci spadkodawcy znajdowały się pod jego władzą ojcowską i po śmierci stawały się siu imis nabywały spadek ipso iure chwila powołania (delatio) pokrywała się więc z chwilą nabycia spadku (acquisitio)
2) Osoby in potestate - niewolnicy, osoby in mancipio - byli także heredes necessari nabywali spadek nawet wbrew własnej woli. Aby uchronić się od przejmowania spadku obciążonego - prawo pretorskie przyznało tzw beneficium abstinendi. (patrz niżej)
3) E x t r a n e i heredes - iiuii dziedzice (postronni) nabywali spadek z chwilą objęcia spadku - aditio hereditatis Mogli wedle upodobania spadek przyjąć lub odrzucić.
Beneficium abstinendi
Beneficium abstinendi — dobrodziejstwo wstrzymania się od spadku.
Za Justyniana mógł z niego skorzystać heres necessaris w ciągu 3 lat (tempus deliberandi) gdy spadek był obciążony. Prawo to gasło jednak przez wmieszanie się do spraw spadkowych.