PRAWO RZYMSKIE PO JUSTYNIANIE
PRAWO RZYMSKO-BIZANTYJSKIE
Wprowadzenie W życie kodyfikacji justyniańskiej napotkało wielkie trudności:
- język grecki (od Herakliusza I język urzędowy: grecki)
- obszerna zawartość
- trudności w stosowaniu w praktyce
Justynian wyraźnie zakazał komentowania Digestów. Dopuścił tylko: przekłady na język grecki, powoływanie miejsc paralelnych i krótkie streszczenia.
W obu szkołach (Konstantynopol, Beryt) nie przestrzegano tego zakazu.
1) Grecka parafraza Instytucji - Theophilius - usunęła praktycznie z użycia pozostałe podręczniki.
2) Parafraza Codex Iustinianus- Thalelaeus
3) „Łańcuchowy komentarz” do Digestów - Anonymos
Corpus Iiuis Civilis stawało się coraz mniej przydatne dla praktyki sądowej.
E k 1 o g a - 726 r.
Ustawa powstała na polecenie cesarzy Leona III i Konstantyna V Grecki wyciąg z działa Justyniana i późniejszych nowel.
Składała się z 18 tytułów.
Bazyli I pozbawił ją mocy prawnej, ale w praktyce nadal do niej sięgano.
Bazyliki
Cesarz Bazyli I (867-886) nakazał opracowanie greckiej wersji Corpus Iiuis Civilis.
Pracę zakończono za następcy Bazylego - Leona VI Filozofa.
(60) ksiąg tytuły fragmenty paragrafy
CIC nadal obowiązywało ale w praktyce wypierały je Bazyliki.
Główna podstawa:
- parafraza Digestów Anonymosa parafraza Codex Thalelaeusa
Scholie - komentarze bizantyjskich prawników' do kodyfikacji justyniańskiej
„Stare” scholie - nawet z czasów Justyniana
„Nowsze” scholie - do XIII wieku (już do tekstów' Bazylik)
Późniejsze opracowania „Bazylik”
- Synopsis Maior Bas i licom ni - alfabetyczny wyciąg (bez scholi) - sędzia Patzes. koniec XI wieku.
- Hexabiblos - kompilacja w 6 księgach - cale prawo prywatne i karne. Ukazała się w 1345, autorem był sędzia Harmenopoulos z Tessalonik Kompilacja ta miała w Grecji moc ustawy aż do wejścia w życie kodeksu cywilnego w 1946 r.
W Europie zachodniej długo (do renesansu) obowiązywała zasada:
„Graeca non leguntur” - nie czyta się greckich tekstów