53735

Trzy namiary:

M = t    D„    ³

57,3 sin‘0 ₂ + sin‘(0 , + 0 ,)+ sm*0 ,

*'    3

Di, D₂, D₃ - odległości do obiektów namierzanych

0 , = \NR_X - AR₂|

0 ₂ = \NR₂ - NR,\

Ponieważ radar był starszej generacji przyjąłem, że średni błąd pomiaru kąta wynosi 1.5°, a średni błąd pomiaru odległości 1% zakresu, na którym pomiar był wykonany.

Do obliczenia błędu pozycji terestrycznej z dwóch namiarów wykorzystałem analogiczny wzór pozycji radarowej, z tym, że średni błąd pomiaru kąta przyjąłem 0.5°

Na podstawie wykonanych pozycji radarowych wyraźnie widać, że dokładność pozycji jest największa dla małych zakresów i maleje ona ze wzrostem zakresu pracy radaru. Przy zakresie 3Mm dokładność określenia pozycji za pomocą radaru jest porównywalna z dokładnością pozycji systemu GPS, co jest wartością bardzo. Przy zakresach większych niż 6Mm stosowanie radaru w celu określenia pozycji wydaje się drugorzędne, jeżeli dysponujemy systemem GPS i dokładnie znamy różnicę układów odniesienia odbiornika systemu oraz mapy. Nie możemy jednak zapominać, że należy stosować ciągłą kontrolę odczytów systemu GPS (jak i innych systemów). Właśnie radar jest idealny do tego celu, gdyż ma on tę zaletę, że określa pozycję w lokalnym układzie odniesienia i nie istnieją kłopoty z poprawnym naniesieniem jej na mapę.

Przy określaniu pozycji z trzech linii pozycyjnych możemy liczyć na zmniejszenie błędu średniego w granicach 20-30%, dlatego też metoda ta jest wskazana podczas określania pozycji na dużych zakresach (powyżej 12Mm).

Powinno dążyć się do kąta cięcia =90° (dla 2 linii pozycyjnych), lub =120° (dla trzech linii pozycyjnych), jednak w praktyce kąty cięcia się tych linii są zazwyczaj małe. Dzieje się tak dlatego, że nawigator pływa najczęściej na akwenach, gdzie obiekty nadające się do wykorzystania, znajdują się tylko w jednym ograniczonym sektorze kątów. Stosunkowe duża dokładność pozycji z namiaru i odległości w porównaniu z innymi metodami wynika z faktu, że kąt przecinania się namiaru i odległości wynosi zawsze 90°.

Doświadczenie z praktyki pokazało, że radar pozostaje jedynym, nie licząc obserwacji wzrokowej, źródłem informacji o pozycji statku w obszarach wąskich przejść oraz podczas podejść do portów. Jego doskonałą zaletą jest zwiększanie się dokładności określenia pozycji wraz ze zmniejszaniem się szerokości przejścia, co daje mu w tych okolicznościach zdecydowaną przewagę nad innymi systemami.

Radar to w dzisiejszych czasach nieodzowne urządzenie na mostku nawigacyjnym nowoczesnego statku morskiego. Korzyści jakie płyną z użycia tego sprzętu są nieporównanie większe od jego wad.