SCENARIUSZ JASEŁEK BOŻONARODZENIOWYCH
OSOBY: Narrator, Maryja, Józef, Archanioł Gabriel, Elżbieta, Gospodarz, Pasterz I, Pasterz II, Aniołki, Diabeł, Kacper, Melchior, Baltazar, chórek
Akt I
(Na początku śpiewamy)
"Zdrowaś Mario łaski pełna Pan z Tobą,
spośród niewiast Tyś jedna wybrana,
a miliony matek hołd składają Ci,
Matko Boga przez Boga ukochana.
A wieczór był pogodny, ciemne niebo świeciło gwiazdami,
przyszedł anioł do Panny Marii pokłon oddał i mówić tak zaczął.
Zdrowaś Mario łaski pełna Pan z Tobą,
spośród niewiast Tyś jedna wybrana,
a miliony matek hołd składają Ci,
Matko Boga przez Boga ukochana.
Przedstawienie rozpoczyna narrator(anioł), czytając głośno, dobitnie, nie spiesząc się fragment Pisma Świętego (Łk 1, 26). Archanioł Gabriel delikatnie pojawia się na scenie. Narrator cały czas pozostaje na scenie.
Narrator
W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Archanioł Gabriel
Staje w głębi sceny pod ścianą, składa ręce i nieruchomieje.
Na scenę wchodzi Maryja, niosąc dzban, mija Gabriela, pozostawiając go nieco za sobą. Gabriel postępuję do przodu i dostojnie wola.
Archanioł Gabriel
Maryjo!
Maryja odwraca się i widząc Anioła, z lękiem postępuję krok do tyłu; po słowach Anioła
Archanioł Gabriel
„Znalazłaś łaskę u Boga”
Maryja klęka.
Narrator
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej:
Archanioł Gabriel
Bądź pozdrowiona Maryjo. Nie bój się. Znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca.
Maryja
Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?
Archanioł Gabriel
(wyciągając rękę nad głową Maryi)
Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
Maryja klęcząc podnosi wzrok na Anioła
A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swojej starości syna i jest już w szóstym miesiącu, ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
Maryja
Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego!
Gabriel podaje z szacunkiem rękę Maryi, pomagając jej powstać, przepuszcza ja przed sobą, schodzą ze sceny.
Zdrowaś Mario łaski pełna Pan z Tobą,
spośród niewiast Tyś jedna wybrana,
a miliony matek hołd składają Ci,
Matko Boga przez Boga ukochana
Akt II
Na scenie pojawia się Elżbieta, w chwilę później Maryja, witają się.
Narrator
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
Elżbieta
Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona Jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.
Maryja
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu moim zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd
wszystkie pokolenia,
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię-
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
zachowuje dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
Rozpacz ludzi pyszniących się zamysłami
serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższą pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych
z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje-
jak przyobiecał naszym ojcom-
na rzecz Abrahama i jego
potomstwa na wieki
Narrator
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy, potem wróciła do domu.
Maryja i Elżbieta opuszczają scenę.
Akt III
Narrator
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która spodziewała się dziecka.
Z boku na scenę wchodzą Maryja i Józef, który podtrzymuje Maryję. Po przeciwległej stronie sceny widać - w symboliczny sposób przedstawiona gospodę (filar), do której powoi zmierzają podróżni. Gospodarz stoi Tylem do aktorów z założonymi na piersiach rekami (przed filarem), za nim czyha przykucnięty diabeł.
Józef
(zatrzymuje się i mówi)
Wędrowaliśmy dzisiaj cały dzień. Ale patrz, przybyliśmy na miejsce, to już Betlejem.
(Józef z troską w głosie, lekko przytulając dłoń Maryi do swojej klatki piersiowej, zwraca się do Matki Jezusa)
Jak się czujesz Maryjo?
Maryja
Och Józefie czuje, że dziś dzieciątko przyjdzie na świat.
Józef
Nie bój się . poczekaj, poszukam noclegu.
(Podchodzi do gospody, puka, a następnie woła)
Gospodarzu!
Gospodarz
Odwraca się w stronę Józefa, czyni gest otwierania drzwi, podchodzi krok do przodu (ale tak by miedzy nim a Józefem pozostała odległość, by mógł tamtędy przejść diabeł), a następnie dobitnie wola.
Czego!
Józef
Witaj dobry człowieku! Szukam na noc pokoju.
Gospodarz
Moja chata pełna.
Józef
Panie, moja zona jest brzemienna i tak bardzo zmęczona! Od kilku dni jesteśmy w podróży.
Gospodarz intensywnie myśli, drapiąc się po głowie. W tym czasie wkracza diabeł, kusząc go. Diabeł na ugiętych nogach, wykonując rekami koliste ruchy( tak żeby nie zasłonić głowy gospodarza) okrąża go, przechodzi pomiędzy min a Józefem i nieruchomieje. Po chwili Gospodarz zdecydowanie i z pewną irytacja w glosie odpowiada.
Nie dam wam pokoju! Dajcie mi spokój!
(Odwraca się tyłem do Józefa, zakłada ręce na piersiach i nieruchomieje)
Józef
( Podchodzi do Maryi)
Nie martw się. Poszukam dalej.
(Oboje wychodzą. Wszyscy - za wyjątkiem Diabła_ opuszczają scenę)
Diabeł
( zwodniczym krokiem wkracza na opuszczona scenę, podchodzi do widzów, a następnie ze zjadliwa radością mówi)
Szukali, szukali… Miejsca nie dostali! W maleńkiej stajence na noc pozostali.
(czając się zwodniczo, odchodzi)
Kolęda - "Dzisiaj w Betlejem'' lub „Nie było miejsca w gospodzie”
( Na scenie pojawia się Maryja i Józef; Maryja siada przy żłóbku, a Józef stoi z drugiej strony)
Narrator
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie.
Kolęda: ,,Gdy śliczna Panna"
(Refren śpiewa sama Maryja)
Akt IV
( Z drugiej strony sceny siedzą pasterze; pośrodku ognisko - lampa)
Narrator
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.
Pasterz I
Jaka ta noc dzisiaj dziwna. Ciarki mi po plecach chodzą.
Pasterz II
Oj tak. Pewnie wilki o naszych owcach myślą i się oblizują.
Pasterz I
Trzeba ich dzisiaj mocno pilnować!
Pasterz II
(rozgląda się i nagle mówi)
Patrz! Jaka łuna nad Betlejem!
(pasterze skaczą na równe nogi)
Pasterz I
Pożar jakiś??!!
Narrator
Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich:
(wchodzi Anioł i inne aniołki)
Archanioł Gabriel
Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu. Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan, a to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
Kolęda: Wśród nocnej ciszy - pierwsza zwrotka. Aniołki śpiewają. Na słowa: „czym prędzej się wybierajcie, do Betlejem pospieszajcie - jeden z pasterzy bierze lampę; idą wolnym krokiem w kierunku żłóbka)
Akt V
Na scenie - pośrodku siedzi Maryja, która tuli w objęciach małego Jezusa. Józef stoi za nią. Za Maryja i Jozefem - na podwyższeniu - stoi Archanioł Gabriel, po obu jego stronach aniołki. Wchodzą pasterze, zatrzymują się tak aby nie zasłaniać Świętej Rodziny.
Pasterz I
Patrz! wszystko tak, jak Anioł mówił!
Pasterz II
Pokłońmy się tej świętej Dziecinie.
( Pasterze podchodzą bliżej Maryi, ustawiając się po obu jej stronach, kłaniają się i oczekują, w ręce trzymają prezent dla Dzieciątka)
Maryja
Czego szukacie mili pastuszkowie?
Pasterz I
Szukamy Bożego Syna.
Pasterz II
Witaj Panno miła.
Pasterz I
Witaj Boże Dziecię.
Pasterz II
Choć jesteśmy ludzie prości, przyjmij nasz pokłon i te skobkę sera.
(Pasterze kłaniają się , składają dar u stóp Maryi i odchodzą na boki, stając przodem do widowni)
Narrator
Oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali gdzie jest nowonarodzony król żydowski? Ujrzeli bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyli oddać mu pokłon. Weszli do stajenki i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją.
Kolęda - „Gwiazdy tańczyły”
Józef
Cóż was tu sprowadza, szlachetni mężowie?
Królowie
Przybywamy tu z daleka. I z wyznania naszej wiary przynosimy Dziecku dary.
Kacper
( podchodzi do Maryi i Józefa)
Jam jest Kacper, król ze Wschodu.
Wiodła nas tu - dzięki Bogu - gwiazda jasna, gwiazda króla.
Składam zatem szczere złoto Dzieciąteczku temu oto.
Bo na sianie tutaj leży Pan nad pany, Król nad króle.
(Kacper oddaje pokłon Jezusowi, kładąc swój dar u stop Maryi i staje obok Pasterza)
Melchior
( podchodzi do Maryi, zatrzymuje się)
Jam jest Melchior, król z Zachodu,
Wręczam ja kadzidło Bogu.
(Melchior oddaje pokłon Jezusowi, kładąc swój dar u stop Maryi i staje obok Pasterza)
Baltazar
( podchodzi do Maryi, zatrzymuje się)
Jam Baltazar, mędrzec stary. Niosę Tobie skromne dary.
Przyjmij mirrę, Miłe Dziecię, boć żeś Mesjasz dan nam przecie.
(Baltazar oddaje pokłon, składa dar i staje obok Kacpra)
Narrator
TAK ZACZĘŁA SIĘ HISTORIA NASZEGO ZBAWIENIA!
Na scenę wchodzą wszyscy i śpiewają kolędę - „Bóg się rodzi”