Szczególny obowiązek gwarancyjny art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
Lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki.
Kodeks Etyki Lekarskiej
Art. 2.
1. Powołaniem lekarza jest ochrona życia i zdrowia ludzkiego, zapobieganie chorobom, leczenie chorych oraz niesienie ulgi w cierpieniu; lekarz nie może posługiwać się wiedzą i umiejętnością lekarską w działaniach sprzecznych z tym powołaniem.
2. Największym nakazem etycznym dla lekarza jest dobro chorego - salus aegroti suprema lex esto. Mechanizmy rynkowe, naciski społeczne i wymagania administracyjne nie zwalniają lekarza z przestrzegania tej zasady.
Art. 7.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach lekarz może nie podjąć się lub odstąpić od leczenia chorego, z wyjątkiem przypadków nie cierpiących zwłoki. Nie podejmując albo odstępując od leczenia lekarz winien wskazać choremu inną możliwość uzyskania pomocy lekarskiej.
Art. 69.
Lekarz nie może odmówić pomocy lekarskiej w przypadkach nie cierpiących zwłoki, jeśli pacjent nie ma możliwości uzyskania jej ze strony instytucji powołanych do udzielania pomocy.
Nie może odmówić pomocy lekarz, który jest świadkiem wypadku bądź został zawiadomiony o wypadku przez przechodnia lub kogokolwiek innego albo wezwany do ciężko chorego do domu, chyba że odmowa nie powoduje dla pacjenta skutków z art. 30 w/w ustawy.
Nie może odmówić pomocy lekarz, ponieważ nie jest specjalistą, skoro nie ma możności uzyskania pomocy specjalisty, a pacjent jej niezwłocznie potrzebuje.
Sąd Apelacyjny w Paryżu w orzeczeniu z 18.03.1938r. uznał odpowiedzialność lekarza, który znajdując się na pokładzie statku odmówił przyjęcia połogu dziecka twierdząc, że jest lekarzem ogólnym a nie położnikiem. Wskutek tego poród odebrała jedna z pasażerek, a chora nazajutrz po przybyciu statku do portu zmarła w szpitalu. W ocenie sądu lekarz dopuścił się ”winy ciężkiej” nie tylko nie przyjmując porodu, lecz nawet nie przepisując leczenia chorej, znajdującej się w stanie gorączki połogowej w następstwie śmierci dziecka przedwcześnie urodzonego co ostatecznie spowodowało także jej śmierć.