Rodzaje obiektów w których wymagana jest instalacja sygnałowo alarmowa: 1)obiekt. handlowe, a)jednokondygnacyjne o powierz. strefy pozarowej powyżej 5000 m2, b)wielokondygnacyjne o powierzchni strefy pożarowej 1500 m2 2)Teatry o liczbie miejsc pow. 600 osób. 3)obiekty gastronomiczne o liczbie miejsc pow. 300 osób.4)Kina o liczbie miejsc pow. 600 osób. 5)salach widowiskowych i zamkniętych budynkach sportowych o liczbie miejsc powyrz. 1500. 6)obiektach wystawowych a)jednokondygnacyjnych o powierz. strefy pozarowej powyrz. 1500. b)wuielokondygnacyjnych o powierz. strefy poż. powyrz. 2000. Układ zjawisk towarzyszących pożarowi. POŻAR: 1)energetyczne produkty rozkładu; a)przewodzenie i konwekcja (1-ruch cząsteczek; 2-dżwięk okresowy; 3-ciepło) b)promieniowanie (4-ultrafioletowe; 5-światło wydzielane; 6-podczerwone) 2)materialne produkty rozkładu; a)substancje lotne (7-para wodna CO2 gazy; 8-gęsty dym; 9-gazy pożarowe); b)substancje nilotne (10-popioły; 11-stopy-ciekłe). Elementy składowe samoczynnej sygnalizacji pożarowej: Centrala; Czujki ostrzegawcze, linia alarmowa; Urządzenia transmisyjne sygnalizacji, alarmu i uszkodzeń, linia transmisyjne alarmu; Sygnały optyczne i akustycze, linia sygnałowa; Urządzenia uruchamiane przez centralę, linie sterujące; Urządzenia sterujace pracą centrali; zasilanie, linie zasilające. Klasyfikacja systemów sygnalizacji pożarowej: 1)konwencjonalne; 2)adresowalne; 3)analogowe. System konwencjonalny- nie jest on w stanie wskazać dokładnie która czujka jest w stanie alarmu pozarowego, zapli się tylko linia dozorowa. System ten wymaga współpracy człowieka, gdyż trzeba sprawdzić gdzie dokładnie się pali.
Stosuje się tu czujki konwencjonalne (dustanowe, stan 1 lub 0). Biorąc pod uwagę natęrzenie bodźca i czas czujka ma stale jeden próg czułosci, nie ma więc stanów pośrednich, wykonuje więc stan 0 lub jeden. Jest mało dokładna. Centralka jest w stanie zaalarmować nas tylko o pierwszym (jednym) pożarze i nie rejestruje innego bedącego w tej samej lini dozorowej. Dużą trudność stanowią pomieszczenia. Stosuje się wskaźniki zadziałania wyposażone w lampy stroboskopowe lub didy oraz sygnały dźwiękowe. Od każdej czujki można wyprowadzić WZ (wskaźnik zadziałania) wówczas możemy określić gdzie dokładnie został zainicjowany pożar. Czujek nie może być więcej niż 128 w lini dozorowej.System adresowalny -polega na doproeadzeniu do każdego pomieszczenia jednej lini dozorowej. dzięki czemu wiemy które pomieszczenie się pali. Stosowane sa tu również czujki konwencjonalne (dwustanowe) jednak mimo to dostajemy informację która to linia dozorowa, nr strefy, nr. czujki. Centralka jest bardziej rozbudowana jednak problem stanowią czujki konwencjonalne które są mało dokładne. Zaletą tej centrali jest konkretne wskazanie miejsca pożaru. System analogowy - pomieszczenie zabezpieczone przez sensory (czujki) kńcówki sieci komputerowej umożliwiają transmisję cyfrową danych ciągle do centrali. Jednocześnie z każdem plikiem jest sensorowany adres. Sensor posiada od 1-6 czujników o które informują o przebiegach procesów w pomieszczeniu. Jednak nie decyduje o alarmie. Oprogramowanie wykonawcze znajduje się w centralce. Umożliwia zmianę zmiennych progów czułości w zależności od których może zostać uruchomiony alarm (czujki temperaturowe). Rodzaje czujek:
1)Temperaturowa (cieplne) - rozróżniamy trzy mechanizmy działania: a)nadmiarowy (maksymalny) w czujce zadany jest jeden konkretny próg czułości w trzch zakresach 57+-50C; 68+-50C; 80+-50C. Próg czułości musimy dobrać od 10 do 350C wyższy od temp. panującej w pomieszczeniu. b)mechanizm różnicowy- czujka ma układ elektrycznego pomiaru, bada się przyrost temp. do czasu, zanim zostanie osiągnięta temp. maksymalana dla czujki element różnicowy spowoduje zaalarmowanie. c)mechanizm uniwersalny (nadmiarowo różnicowy) jeśli przyrost temperatury jest znaczny zaalrmuje nas mechanizm różnicowy w przeciwnym przypadku dopiero po osiągnięciu określonej temp. progu czułości czujki. 2)Dymowe - czujki do wykrywania pożaru na zasadzie stężenia spalania produktów gazowych. a)optyczne -absorbcja promieniowanie (pochłanianie); na rozproszenie światła odbicie. b)jonizacyjne(komory) czujki na plutonir które wycofano z urztkowania, można stosować czujki izotopowe muszą być rejestrowane i badane na szczelność. 3)Płomieniowe- a)nadfioletowe UV (czujki działają w ultrafiolecie 0,185-0,245) b)podczerwieni składa się z filtra podczerwieni i elementu inercyjnego.) Aby czujka zadziałała musi być migotanie płomienia od 0,5-15 Mhz. i musi się zawierać w zakresie działania czujki oraz płomienie muszą występować przez jakiś czas od 3-120 s. Zakres 2,8-4,4 mikrometra. c)dwubarwne mają dwa defektory. Alarmowanie dwustopniowe zwykłe A. Zadziałanie ostrzegawcze na lini dozorowej wywołuje alarm pożarowy pierwszego stopnia, który trwa przez czas t1 przeznaczony na zgłoszenie się osoby obsługującej.
Nieprzyjęcie alarmu w tym czasie to znaczy nie skasowanie sygnału akustycznego, powoduje po upływie czasu włączenie alarmu II stopnia. Przyjęcie alarmu zaś przedłuża czas jego trwania o czas t2 przeznaczony na rozpoznanie zagrożenia. Dopiero po czsie t2 jeżeli rozpoznający wcześniej nie skasuje sygnału optycznego pożarowego bo np. zajął się gaszeniem następuje automatycznie zawiadomiona straz pozarna. Alarmowanie jednostopniowe zwykłe B: Zadziałanie ostrzegacza na lini dozorowej wywołuje od razu alarm pożarowy II stopnia. Wariant ten stosuje się w szczególności w przypadku gdy informacja pochodzi od ręcznego ostrzegacza pożarowego, jak również wtedy gdy personel jest nieobecny. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością dwuliniową prostą C: Po zadziałaniu pirwszej czujki na jednej lini następuje alarm I stopnia, natomiast do alarmu II stopnia dochodzi w momencie zadziałania drugiej czujki na współzależnej lini nadzorujuącej. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością czasową D: Alarm II stopnia następuje jeżeli w czasie t=100s zadziałają dwie czujki jedna po drugiej zainstalowane na współzależnych liniach dozorowych. Niezadzialanie drugiej czujki w czasie t powoduje skasowanie alarmu wywołanego pierwszą czujką. Do czasu zadziałania czujki na drugiej lini współzależnej, linia pierwsza sygnalizuje swój numer tylko optycznie. Alarmowanie jednostopniowe z dwukrotnym kasowaniem alarmującej czujki E: Alarm II stopnia następuje po trzykrotnym zadziałaniu czujki na jednej lini w czsie t=240s, przy czym dwa pirwsze zadziałania czujki są przez centralkę samoczynnie kasowane. Ten wariant alarmowania stosuje się w przypadkach chwilowego pojawienia się dymu nie związanego z pozarem. np. spaliny w garażach.
Rodzaje obiektów w których wymagana jest instalacja sygnałowo alarmowa: 1)obiekt. handlowe, a)jednokondygnacyjne o powierz. strefy pozarowej powyżej 5000 m2, b)wielokondygnacyjne o powierzchni strefy pożarowej 1500 m2 2)Teatry o liczbie miejsc pow. 600 osób. 3)obiekty gastronomiczne o liczbie miejsc pow. 300 osób.4)Kina o liczbie miejsc pow. 600 osób. 5)salach widowiskowych i zamkniętych budynkach sportowych o liczbie miejsc powyrz. 1500. 6)obiektach wystawowych a)jednokondygnacyjnych o powierz. strefy pozarowej powyrz. 1500. b)wuielokondygnacyjnych o powierz. strefy poż. powyrz. 2000. Układ zjawisk towarzyszących pożarowi. POŻAR: 1)energetyczne produkty rozkładu; a)przewodzenie i konwekcja (1-ruch cząsteczek; 2-dżwięk okresowy; 3-ciepło) b)promieniowanie (4-ultrafioletowe; 5-światło wydzielane; 6-podczerwone) 2)materialne produkty rozkładu; a)substancje lotne (7-para wodna CO2 gazy; 8-gęsty dym; 9-gazy pożarowe); b)substancje nilotne (10-popioły; 11-stopy-ciekłe). Elementy składowe samoczynnej sygnalizacji pożarowej: Centrala; Czujki ostrzegawcze, linia alarmowa; Urządzenia transmisyjne sygnalizacji, alarmu i uszkodzeń, linia transmisyjne alarmu; Sygnały optyczne i akustycze, linia sygnałowa; Urządzenia uruchamiane przez centralę, linie sterujące; Urządzenia sterujace pracą centrali; zasilanie, linie zasilające. Klasyfikacja systemów sygnalizacji pożarowej: 1)konwencjonalne; 2)adresowalne; 3)analogowe. System konwencjonalny- nie jest on w stanie wskazać dokładnie która czujka jest w stanie alarmu pozarowego, zapli się tylko linia dozorowa. System ten wymaga współpracy człowieka, gdyż trzeba sprawdzić gdzie dokładnie się pali.
Stosuje się tu czujki konwencjonalne (dustanowe, stan 1 lub 0). Biorąc pod uwagę natęrzenie bodźca i czas czujka ma stale jeden próg czułosci, nie ma więc stanów pośrednich, wykonuje więc stan 0 lub jeden. Jest mało dokładna. Centralka jest w stanie zaalarmować nas tylko o pierwszym (jednym) pożarze i nie rejestruje innego bedącego w tej samej lini dozorowej. Dużą trudność stanowią pomieszczenia. Stosuje się wskaźniki zadziałania wyposażone w lampy stroboskopowe lub didy oraz sygnały dźwiękowe. Od każdej czujki można wyprowadzić WZ (wskaźnik zadziałania) wówczas możemy określić gdzie dokładnie został zainicjowany pożar. Czujek nie może być więcej niż 128 w lini dozorowej.System adresowalny -polega na doproeadzeniu do każdego pomieszczenia jednej lini dozorowej. dzięki czemu wiemy które pomieszczenie się pali. Stosowane sa tu również czujki konwencjonalne (dwustanowe) jednak mimo to dostajemy informację która to linia dozorowa, nr strefy, nr. czujki. Centralka jest bardziej rozbudowana jednak problem stanowią czujki konwencjonalne które są mało dokładne. Zaletą tej centrali jest konkretne wskazanie miejsca pożaru. System analogowy - pomieszczenie zabezpieczone przez sensory (czujki) kńcówki sieci komputerowej umożliwiają transmisję cyfrową danych ciągle do centrali. Jednocześnie z każdem plikiem jest sensorowany adres. Sensor posiada od 1-6 czujników o które informują o przebiegach procesów w pomieszczeniu. Jednak nie decyduje o alarmie. Oprogramowanie wykonawcze znajduje się w centralce. Umożliwia zmianę zmiennych progów czułości w zależności od których może zostać uruchomiony alarm (czujki temperaturowe). Rodzaje czujek:
1)Temperaturowa (cieplne) - rozróżniamy trzy mechanizmy działania: a)nadmiarowy (maksymalny) w czujce zadany jest jeden konkretny próg czułości w trzch zakresach 57+-50C; 68+-50C; 80+-50C. Próg czułości musimy dobrać od 10 do 350C wyższy od temp. panującej w pomieszczeniu. b)mechanizm różnicowy- czujka ma układ elektrycznego pomiaru, bada się przyrost temp. do czasu, zanim zostanie osiągnięta temp. maksymalana dla czujki element różnicowy spowoduje zaalarmowanie. c)mechanizm uniwersalny (nadmiarowo różnicowy) jeśli przyrost temperatury jest znaczny zaalrmuje nas mechanizm różnicowy w przeciwnym przypadku dopiero po osiągnięciu określonej temp. progu czułości czujki. 2)Dymowe - czujki do wykrywania pożaru na zasadzie stężenia spalania produktów gazowych. a)optyczne -absorbcja promieniowanie (pochłanianie); na rozproszenie światła odbicie. b)jonizacyjne(komory) czujki na plutonir które wycofano z urztkowania, można stosować czujki izotopowe muszą być rejestrowane i badane na szczelność. 3)Płomieniowe- a)nadfioletowe UV (czujki działają w ultrafiolecie 0,185-0,245) b)podczerwieni składa się z filtra podczerwieni i elementu inercyjnego.) Aby czujka zadziałała musi być migotanie płomienia od 0,5-15 Mhz. i musi się zawierać w zakresie działania czujki oraz płomienie muszą występować przez jakiś czas od 3-120 s. Zakres 2,8-4,4 mikrometra. c)dwubarwne mają dwa defektory. Alarmowanie dwustopniowe zwykłe A. Zadziałanie ostrzegawcze na lini dozorowej wywołuje alarm pożarowy pierwszego stopnia, który trwa przez czas t1 przeznaczony na zgłoszenie się osoby obsługującej.
Nieprzyjęcie alarmu w tym czasie to znaczy nie skasowanie sygnału akustycznego, powoduje po upływie czasu włączenie alarmu II stopnia. Przyjęcie alarmu zaś przedłuża czas jego trwania o czas t2 przeznaczony na rozpoznanie zagrożenia. Dopiero po czsie t2 jeżeli rozpoznający wcześniej nie skasuje sygnału optycznego pożarowego bo np. zajął się gaszeniem następuje automatycznie zawiadomiona straz pozarna. Alarmowanie jednostopniowe zwykłe B: Zadziałanie ostrzegacza na lini dozorowej wywołuje od razu alarm pożarowy II stopnia. Wariant ten stosuje się w szczególności w przypadku gdy informacja pochodzi od ręcznego ostrzegacza pożarowego, jak również wtedy gdy personel jest nieobecny. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością dwuliniową prostą C: Po zadziałaniu pirwszej czujki na jednej lini następuje alarm I stopnia, natomiast do alarmu II stopnia dochodzi w momencie zadziałania drugiej czujki na współzależnej lini nadzorujuącej. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością czasową D: Alarm II stopnia następuje jeżeli w czasie t=100s zadziałają dwie czujki jedna po drugiej zainstalowane na współzależnych liniach dozorowych. Niezadzialanie drugiej czujki w czasie t powoduje skasowanie alarmu wywołanego pierwszą czujką. Do czasu zadziałania czujki na drugiej lini współzależnej, linia pierwsza sygnalizuje swój numer tylko optycznie. Alarmowanie jednostopniowe z dwukrotnym kasowaniem alarmującej czujki E: Alarm II stopnia następuje po trzykrotnym zadziałaniu czujki na jednej lini w czsie t=240s, przy czym dwa pirwsze zadziałania czujki są przez centralkę samoczynnie kasowane. Ten wariant alarmowania stosuje się w przypadkach chwilowego pojawienia się dymu nie związanego z pozarem. np. spaliny w garażach.
Rodzaje obiektów w których wymagana jest instalacja sygnałowo alarmowa: 1)obiekt. handlowe, a)jednokondygnacyjne o powierz. strefy pozarowej powyżej 5000 m2, b)wielokondygnacyjne o powierzchni strefy pożarowej 1500 m2 2)Teatry o liczbie miejsc pow. 600 osób. 3)obiekty gastronomiczne o liczbie miejsc pow. 300 osób.4)Kina o liczbie miejsc pow. 600 osób. 5)salach widowiskowych i zamkniętych budynkach sportowych o liczbie miejsc powyrz. 1500. 6)obiektach wystawowych a)jednokondygnacyjnych o powierz. strefy pozarowej powyrz. 1500. b)wuielokondygnacyjnych o powierz. strefy poż. powyrz. 2000. Układ zjawisk towarzyszących pożarowi. POŻAR: 1)energetyczne produkty rozkładu; a)przewodzenie i konwekcja (1-ruch cząsteczek; 2-dżwięk okresowy; 3-ciepło) b)promieniowanie (4-ultrafioletowe; 5-światło wydzielane; 6-podczerwone) 2)materialne produkty rozkładu; a)substancje lotne (7-para wodna CO2 gazy; 8-gęsty dym; 9-gazy pożarowe); b)substancje nilotne (10-popioły; 11-stopy-ciekłe). Elementy składowe samoczynnej sygnalizacji pożarowej: Centrala; Czujki ostrzegawcze, linia alarmowa; Urządzenia transmisyjne sygnalizacji, alarmu i uszkodzeń, linia transmisyjne alarmu; Sygnały optyczne i akustycze, linia sygnałowa; Urządzenia uruchamiane przez centralę, linie sterujące; Urządzenia sterujace pracą centrali; zasilanie, linie zasilające. Klasyfikacja systemów sygnalizacji pożarowej: 1)konwencjonalne; 2)adresowalne; 3)analogowe. System konwencjonalny- nie jest on w stanie wskazać dokładnie która czujka jest w stanie alarmu pozarowego, zapli się tylko linia dozorowa. System ten wymaga współpracy człowieka, gdyż trzeba sprawdzić gdzie dokładnie się pali.
Stosuje się tu czujki konwencjonalne (dustanowe, stan 1 lub 0). Biorąc pod uwagę natęrzenie bodźca i czas czujka ma stale jeden próg czułosci, nie ma więc stanów pośrednich, wykonuje więc stan 0 lub jeden. Jest mało dokładna. Centralka jest w stanie zaalarmować nas tylko o pierwszym (jednym) pożarze i nie rejestruje innego bedącego w tej samej lini dozorowej. Dużą trudność stanowią pomieszczenia. Stosuje się wskaźniki zadziałania wyposażone w lampy stroboskopowe lub didy oraz sygnały dźwiękowe. Od każdej czujki można wyprowadzić WZ (wskaźnik zadziałania) wówczas możemy określić gdzie dokładnie został zainicjowany pożar. Czujek nie może być więcej niż 128 w lini dozorowej.System adresowalny -polega na doproeadzeniu do każdego pomieszczenia jednej lini dozorowej. dzięki czemu wiemy które pomieszczenie się pali. Stosowane sa tu również czujki konwencjonalne (dwustanowe) jednak mimo to dostajemy informację która to linia dozorowa, nr strefy, nr. czujki. Centralka jest bardziej rozbudowana jednak problem stanowią czujki konwencjonalne które są mało dokładne. Zaletą tej centrali jest konkretne wskazanie miejsca pożaru. System analogowy - pomieszczenie zabezpieczone przez sensory (czujki) kńcówki sieci komputerowej umożliwiają transmisję cyfrową danych ciągle do centrali. Jednocześnie z każdem plikiem jest sensorowany adres. Sensor posiada od 1-6 czujników o które informują o przebiegach procesów w pomieszczeniu. Jednak nie decyduje o alarmie. Oprogramowanie wykonawcze znajduje się w centralce. Umożliwia zmianę zmiennych progów czułości w zależności od których może zostać uruchomiony alarm (czujki temperaturowe). Rodzaje czujek:
1)Temperaturowa (cieplne) - rozróżniamy trzy mechanizmy działania: a)nadmiarowy (maksymalny) w czujce zadany jest jeden konkretny próg czułości w trzch zakresach 57+-50C; 68+-50C; 80+-50C. Próg czułości musimy dobrać od 10 do 350C wyższy od temp. panującej w pomieszczeniu. b)mechanizm różnicowy- czujka ma układ elektrycznego pomiaru, bada się przyrost temp. do czasu, zanim zostanie osiągnięta temp. maksymalana dla czujki element różnicowy spowoduje zaalarmowanie. c)mechanizm uniwersalny (nadmiarowo różnicowy) jeśli przyrost temperatury jest znaczny zaalrmuje nas mechanizm różnicowy w przeciwnym przypadku dopiero po osiągnięciu określonej temp. progu czułości czujki. 2)Dymowe - czujki do wykrywania pożaru na zasadzie stężenia spalania produktów gazowych. a)optyczne -absorbcja promieniowanie (pochłanianie); na rozproszenie światła odbicie. b)jonizacyjne(komory) czujki na plutonir które wycofano z urztkowania, można stosować czujki izotopowe muszą być rejestrowane i badane na szczelność. 3)Płomieniowe- a)nadfioletowe UV (czujki działają w ultrafiolecie 0,185-0,245) b)podczerwieni składa się z filtra podczerwieni i elementu inercyjnego.) Aby czujka zadziałała musi być migotanie płomienia od 0,5-15 Mhz. i musi się zawierać w zakresie działania czujki oraz płomienie muszą występować przez jakiś czas od 3-120 s. Zakres 2,8-4,4 mikrometra. c)dwubarwne mają dwa defektory. Alarmowanie dwustopniowe zwykłe A. Zadziałanie ostrzegawcze na lini dozorowej wywołuje alarm pożarowy pierwszego stopnia, który trwa przez czas t1 przeznaczony na zgłoszenie się osoby obsługującej.
Nieprzyjęcie alarmu w tym czasie to znaczy nie skasowanie sygnału akustycznego, powoduje po upływie czasu włączenie alarmu II stopnia. Przyjęcie alarmu zaś przedłuża czas jego trwania o czas t2 przeznaczony na rozpoznanie zagrożenia. Dopiero po czsie t2 jeżeli rozpoznający wcześniej nie skasuje sygnału optycznego pożarowego bo np. zajął się gaszeniem następuje automatycznie zawiadomiona straz pozarna. Alarmowanie jednostopniowe zwykłe B: Zadziałanie ostrzegacza na lini dozorowej wywołuje od razu alarm pożarowy II stopnia. Wariant ten stosuje się w szczególności w przypadku gdy informacja pochodzi od ręcznego ostrzegacza pożarowego, jak również wtedy gdy personel jest nieobecny. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością dwuliniową prostą C: Po zadziałaniu pirwszej czujki na jednej lini następuje alarm I stopnia, natomiast do alarmu II stopnia dochodzi w momencie zadziałania drugiej czujki na współzależnej lini nadzorujuącej. Alarmowanie dwustopniowe z współzależnością czasową D: Alarm II stopnia następuje jeżeli w czasie t=100s zadziałają dwie czujki jedna po drugiej zainstalowane na współzależnych liniach dozorowych. Niezadzialanie drugiej czujki w czasie t powoduje skasowanie alarmu wywołanego pierwszą czujką. Do czasu zadziałania czujki na drugiej lini współzależnej, linia pierwsza sygnalizuje swój numer tylko optycznie. Alarmowanie jednostopniowe z dwukrotnym kasowaniem alarmującej czujki E: Alarm II stopnia następuje po trzykrotnym zadziałaniu czujki na jednej lini w czsie t=240s, przy czym dwa pirwsze zadziałania czujki są przez centralkę samoczynnie kasowane. Ten wariant alarmowania stosuje się w przypadkach chwilowego pojawienia się dymu nie związanego z pozarem. np. spaliny w garażach.