LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI POLITECHNIKA RADOMSKA im. Kazimierza Pułaskiego |
||
TEMAT: Badanie praw Kirchoffa. |
PROWADZĄCY:
|
DATA:
|
WYKONALI: |
OCENA: |
GRUPA : |
Celem ćwiczenia jest praktyczne sprawdzenie praw Kirchoffa. W tym celu badamy prądy i napięcia w obwodzie jak na rysunku:
1.Pomiary wartości elementów, prądów i napięć w obwodzie:
Napięcia zasilania [V] |
|
E1 |
E2 |
20 |
20 |
Rezystory [Ω] |
|||||
R1 |
R2 |
R3 |
R4 |
R5 |
R6 |
295 |
192 |
98 |
299 |
100 |
100 |
Prądy w gałęziach [mA] |
|||||
I1 |
I2 |
I3 |
I4 |
I5 |
I6 |
75 |
78 |
8 |
74,5 |
61,5 |
9,5 |
Napięcia na rezystorach [V] |
|||||
U1 |
U2 |
U3 |
U4 |
U5 |
U6 |
20,1 |
14,75 |
0,74 |
5 |
6 |
0,9 |
2. Sprawdzenie praw Kirchoffa dla obwodu.
Sprawdzenie I prawa Kirchoffa:
A: I1 - I3 - I2 = 75 - 78 - 8 = -11 [mA];
B: I3 + I4- I6 = 8 + 17,5 - 9,5 = 16 [mA];
C: I5 + I6 -I 1 = 61,5 + 9,5 - 75 = -4 [mA];
D: I2 - I4 - I5 = 78 - 17,5 - 61,5 = -1 [mA];
Sprawdzenie II prawa Kirchoffa:
I: -E2 + U2 - U3 + U4 = -20 + 4,75 - 0,74 + 5 = -0,99 [V]
II: U5 -U4 - U6 = 6 - 5 - 0,9 = 0,1 [V]
III: E1 + E2 -U2 -U5 - U1 = 20 + 20 - 14,75 - 6 - 20,1 = -0,85 [V]
3. Sprawdzenie zasady superpozycji:
Prądy |
I1 |
I2 |
I3 |
I4 |
I5 |
I6 |
|
[mA] |
|||||
E1 = 0 |
20 |
59 |
39,5 |
19,5 |
39,5 |
-19,5 |
E2 = 0 |
51 |
20 |
-31,5 |
-2,4 |
22 |
29 |
Suma |
71 |
79 |
8 |
17,1 |
61,5 |
9,5 |
4. Sprawdzenie metody Thevenena.
Odłączamy gałąź AC a następnie mierzymy napięcie UT między węzłami A i C. Zwieramy źródło E2 i mierzymy rezystancję RT między tymi węzłami. Obliczamy prąd w gałęzi AC.
[mA];
5. Obliczenia teoretyczne.
Metodą prądów oczkowych obliczamy wartości prądów w układzie.
Równania:
I: E11 = R11 II + R12 III + R13 IIII
II: E22 = R21 II + R22 III + R23 IIII
III: E33 = R31 II + R32 III + R33 IIII
Dane do równań:
R11 = R2 + R3 + R4 = 589 [Ω]; R12 = R21 = - R4 = - 299 [Ω]
R22 = R4 + R5 + R6 = 499 [Ω]; R13 = R31 = - R2 = - 192 [Ω]
R33 = R1 + R2 + R5 = 587 [Ω]; R23 = R32 = - R5 = - 100 [Ω]
E11 = - E2 = - 20[V]; E22 = 0 [V]; E33 = E1 + E2 = 40 [V]
;
;
;
[mA];
[mA];
[mA];
I1 = IIII = 75,233 [mA]; I4 = III - II = 17,328 [mA];
I2 = IIII - II = 77,985 [mA]; I5 = IIII - III = 61,359 [mA];
I3 = II = - 7,47 [mA]; I6 = III = 9,654 [mA];
6. Porównanie wyników uzyskanych różnymi metodami.
Prądy gałęziowe |
I1 |
I2 |
I3 |
I4 |
I5 |
I6 |
|
|
[mA] |
||||||
Mierzone bezpośrednio |
75 |
78 |
8 |
17,5 |
61,5 |
9,5 |
|
Metodą superpozycji |
71 |
79 |
8 |
17,1 |
61,5 |
9,5 |
|
Obliczone teoretycznie |
77,985 |
77,985 |
-7,47 |
17,328 |
61,359 |
9,654 |
Wnioski:
Celem ćwiczenia było sprawdzenie poprawności podstawowych praw służących do obliczania liniowych obwodów elektrycznych.
Po porównaniu prądów otrzymanych z pomiarów oraz obliczonych metodą superpozycji, metodą Thevenina oraz prądów oczkowych widzimy, że największe różnice wynoszą około
3-4%. Jedynie prąd I1 otrzymany z metody superpozycji różni się znacznie od prądu obliczonego.
Prąd I1 zmierzony na podstawie metody Thevenina wykazuje odchyłkę powyżej 4%. Może to być spowodowane tym, że źródła napięcia zastosowane w układzie nie są elementami idealnymi (liniowymi).
Dokładność pomiarów zależy w głównej mierze od klasy dokładności użytych przyrządów. Pomiaru prądów i napięć dokonaliśmy miernikiem analogowym, więc w grę wchodzi także błąd paralaksy. Pomiar rezystancji jest obarczony natomiast błędem kwantyzacji 1Ω na wykorzystywanym zakresie.
1