Albert Camus (1913-1960)

Prozaik, dramaturg, filozof i egzystencjalista. Wychował się i wykształcił w Algierze (studiował filozofię). W 1935 r. założył grupę teatralną, był reżyserem i aktorem. Ze względu na radykalne poglądy musiał opuścić Algierię w 1940 r. Okupację przebywał we Francji, gdzie działał w Ruchu Oporu. Po wyzwoleniu pracował jako redaktor i publicysta. W 1957 r. otrzymał Nagrodę Nobla. Zginął w wypadku samochodowym.

Najważniejsze utwory literackie to: "Obcy" (1942), "Dżuma" (1947) i "Upadek" (1956). Dorobek filozoficzny stanowią książki: "Mit syzyfa" (1942) oraz "Człowiek zbuntowany" (1952). Pisarz i filozof, który widział absurdalność ludzkiej egzystencji i bunt traktował jako próbę przezwyciężenia absurdu.

---