• zgodność pracy z kwalifikacjami
• zgodność rozwiązań organizacyjnych z kulturą i normami przyjętymi w firmie
• stopień zróżnicowania zadań i atrakcyjność samej pracy
• poziom morale (np. swobodne lub wymuszone tempo pracy)
• fluktuacja i absencja
3) EFEKTYWNOŚĆ SPOŁECZNA:
• sprawność łączności pracownika z grupą
• potencjalne zagrożenie konfliktami
• warunki tworzenia się więzi społecznych w grupie i powstawania zespołów
• warunki powstawania norm postępowania korzystnych dla firmy
4) EFEKTYWNOŚĆ ORGANIZACYJNA:
• kompletność i niezbędność zadań w strukturze
• jasność, równomierność i ostrość podziału zadań
• głębokość podziału zadań i poziom specjalizacji
• rozpiętość i spiętrzenie kierowania
• poziom zgodności zadań, uprawnień i odpowiedzialności
• rozmieszczenie uprawnień decyzyjnych w strukturze
• poziom formalizacji struktury
• rozmieszczenie w strukturze ośrodków władzy
5) EFEKTYWNOŚĆ SYSTEMOWA:
• ilość wdrożeń nowych wyrobów czy usług rocznie
• wielkość środków na badania i rozwój
• ilość racjonalizatorskich projektów
• wartość inwestycji
• rozwój kadry
• pozycja na rynku, marka
• „image" firmy
Z tak skonstruowanego zestawu kryteriów wybieramy te, które uznajemy za istotne dla danego przedsięwzięcia.
WSPÓŁCZESNE KIERUNKI ROZWIĄZAŃ STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ
1. otoczenie stało się otoczeniem burzliwego pola
2. oczekiwania klienta zmieniają się coraz szybciej i w sposób bardziej zindywidualizowany
3. Kryteria budowania struktur są oparte o: