1) występuje nawierzchnia bitumiczna lub betonowa o grubości nie mniejszej niż 6 cm i nie większej niż 15 cm,
2) przesunięcia przerwy dylatacyjnej są nie większe niż 25 mm,
3) istnieje możliwość ukształtowania nawierzchni jezdni na całej szerokości pomostu,
4) istnieje stabilne podparcie dla nawierzchni jezdni z obu stron szczeliny dylatacyjnej.
2. Przykrycie dylatacyjne powinno:
1) być przewidziane w korycie wyciętym w nawierzchni jezdni i chodników,
2) mieć szerokość mierzoną w kierunku przesunięcia zdylatowanej krawędzi przęsła - nie mniejszą niż 0,45 m i nie większą niż 0,8 m,
3) mieć strukturę wielowarstwową - o grubości warstw nie większej niż 3 cm,
4) zabezpieczyć szczelinę przed przenikaniem masy zalewowej,
5) umożliwić przemieszczanie się masy zalewowej po elemencie zabezpieczającym szczelinę.
§ 209. 1. Przerwy dylatacyjne o przesunięciach większych niż 25 mm powinny być zabezpieczone wodoszczelnymi urządzeniami dylatacyjnymi, zamocowanymi w konstrukcji obiektu mostowego.
2. Urządzenia dylatacyjne, o których mowa w ust. 1, powinny:
1) przebiegać w sposób ciągły na całej szerokości pomostu, w szczególności na wysokości:
a) wierzchniej warstwy nawierzchni w obrębie jezdni oraz pod chodnikami,
b) wierzchnich warstw nawierzchni jezdni i chodników, z załamaniem linii urządzenia dylatacyjnego między jezdnią a chodnikiem w obrębie krawężników, z zastrzeżeniem ust. 3,
2) być zamocowane za pomocą śrub lub kotwi we wnękach wyciętych w nawierzchni lub uformowanych w konstrukcji obiektu, zapewniających przenoszenie sił od dynamicznych oddziaływań kół pojazdów,
3) mieć odpowiednio ukształtowane krawężniki stanowiące integralną część urządzenia.
3. Kąt załamania urządzenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b), powinien zapewnić swobodę odkształceń elementów uszczelniających i nie powodować ich uszkodzenia.